مَبه غمگین که خدا، اَ غمگینو خوشی نتا ⁽¹⁾
چون‌که غم جونت اسوزونت، تکوشت بنده ی خدا ⁽²⁾
تا خدا هَه ⁽³⁾، غم بسوزون، دل بکن پر از صفا

یک‌دم دل هاده بِی خدا، صد دم اَبی دور از بلا ⁽⁴⁾

مشکلی اته، بُدون مشکل‌گشایی هم اِتهَ ⁽⁵⁾
اگه درد اِتهَ، بدون بی خو شفایی هم اِتهَ
ای ستون تا او ستون سایه‌ی خدایی هم اِتهَ

ولله بی خودی غم مخا، بالله گولِ ماتم مَخا ⁽⁶⁾
یَکدم دل هاده بی خدا، صد دم ابی دور از بلا ⁽⁷⁾

---

1- مَبه=مباش / اغمگینو= از غمگین‌ها/ خوشی نتا= خوشش نمی‌آید
2- جونت اسوزونت= جانت را می‌سوزاند / تکوشت= تو را می‌کشد
3- هه= هست، وجود دارد
4- هاده= بده، بسپار / ابی= می‌شوی، خواهی شد
5- اته= داری / بُدون= بدان، آگاه باش / بی خو= برای خو، برای خودت
6- مَخا = مخور
7- هاده بِی خدا = به خداوند بده (در اینجا: به خداوند بسپار)