برفیه هوا باز اما دستات دور ازمن
سنگینه غمت که شونه‌هام اینجور شکستن
درده دور از تو جون پناه خستگیم کو
سرده بی تو خونه علت وابستگیم کو
دستمو بگیر یخ نزنم خورشیدم باش
اگه تو بری اونوقت منم جون می‌دم باش
کاشکی خودتو به خونمون برگردونی
پیدا کن منو خسته‌م از این سرگردونی
وقتی دستاتو ندارم خیلی کوچیکه جهانم
اونجوری که تو بریدی من هنوزم نگرانم
تا شب برگشتن تو بغض من ادامه داره
من دلم می خواد بمیرم اگه خاطره بذاره