پر هیاهو چشمت برده آرامم را
می کشاند سمتت این دل رامم را
دل فریبست رویت آن کمان ابرویت
می کشاند هر روز پای من را کویت
جانو جانو جان جان من
خالی بکن جای من
گاهی به روی شانه ات
خنده بده نشان من
جانو جانو جان جان من
گاهی بیا بخواب من
دست مرا شبی بگیر
قدم بزن کنار من
به هر کجا که من روم
غیر تو نیست در نظرم
رخ بنما که چشم توست
دوای چشمان ترم
موی سپید من دمی
با نگهت جوان شود
گوش به فرمان توام
هر چه بگویی آن شود