دوسِت دارم یه عشق بی دلیل و
به کی باید بگم که باورش شه
یه دل می‌خوام ازم نپرسه هیچ
یه دل می‌خوام دیوونگی سرش شه
 
به کی باید بگم که بعضی وقتا
عاشق شدن حساب کتاب نداره
می‌خوام بگم، جرا‌‌‌تشو ندارم
می‌خوام نگم، حرصمو در میاره
 
دوسِت دارم این آرزوی دورو
کجای دنیا با خودم کشیدم
کاشکی می‌شد به‌جز تو یادم بره
هر چی که دل بستم و دل بریدم
 
تو مهربونیات یه چیز دیگه س
یه وقتا بی بهونه و اضافی
فقط دوسَم داری برات مهم نیس
دُرُس مث عشقای بی تلافی
 
تو‌ مهر مادرانه‌ت از بهشته
حس می‌کنم بال فرشته داری
تو گوش من صدای دریا می‌دی
دستتو که رو قلب من می‌ذاری
 
منو ببخش اگه برات نموندم
گذاشتم و گذشتم از کنارت
منو ببخش اگه تو این هیاهو
بدون من میگذره روزگارت
 
منو ببخش اگه یه قلب کوچیک
طاقت دوس داشتنتو نداره
می‌خواد بهت بگه ولی بلد نیست
ادای دوس داشتنو در میاره