کاش کمی صبر‌کنی جان من
تا نفسی باز بگیرد مرا
از لبه ی کوه سرازیرمو
دست کسی باز بگیرد مرا

تا بتوانم به تو نزدیکتر
باشم و از عشق تو لبریز شم
قطره ی اشکی بشوم بلکه از
گوشه ی چشمان تو آویز شم

در عطش خنجر تو سوختم
در من بیچاره چه دیدست عشق ؟
باده ی مطبوع جگر سوز من
از تو به ما خوب رسیدست عشق!