تبریک میگم به مهدی بابت این آلبوم.
چیزی که تو لحظه ی اول باعث تعجب من شد اینکه چرا خود مهدی با سابقه ی عالی آهنگسازی فقط یه آهنگ ساخته تو این آلبوم!! هنوزم نفهمیدم چرا اینکارو کرده!
اما در مورد خود آلبوم:آلبوم واقعا خوب و قابل دفاعیه. جیزی که مشخصه تغییرات تو بخش ملودی نسبت به آلبوم امپراطوره.ملودی های این آلبوم تو چند مورد تو فاز پاپ غربی رفته بود ک البته به دلیل نقش پر رنگ امیر علی بهادری تو آلبوم بود.البته امیر علی بهادری واقعا با استعداد هست و من ترک های 1 و 3 رو دوست داشتم ولی شخصا عقیده دارم کارای امیر علی بیشتر به صدای زانیار میخوره تا مهدی. در کل ملودی ها قابل دفاع بود با اینکه شاید حس ملودی های امپراطور و نداره اما تنوعی داشت که قابل تقدیره .
تنظیما انصافا خوبن. مخصوصا هومن نامداری تو ترک های 1 و 8 و10. عملکرد کوشان میونست بهتر باشه.
در مورد ترانه از نظر خودم نسبت به آلبوم قبل یه مقدار افت داشت. تو تمام آلبوم یه ترانه در حد میراث و سازش و زمستون نبود! البته ترانه های روزبه و مونا برزویی خوب بود و البته مثل مجسمه.
درکل این آلبومو دوست داشتم و در کنار نگاه محسن یگانه آلبومایی بوددن که نظرمو جلب کردن.
بهترین ترکای آلبوم:
1-سال درد
2- مثل مجسمه
3-آخرین اسیر
4-باید میشناختیم همو
5-اشتباه
6-دوست نداشت

آلبوم واقعا دوست داشتنیه
ولی وقتی صداشو بالا میبره..یه خشی تو صداش میاد که آزار دهندست
من چند بار آلبومو گوش دادم و واقعا دوسش دارم..البته نه همه ترکاشو...زیادی آهنگسازیاشو رو مد غربی خونده...و سر آدم درد میگیره...ترک 3 تو سبک سیروان خونده شده..و واقعا بد خونده بود
سال درد و آخرین اسیر عالی بودن..
قرار گرفتن ترک ها میتونست بهتر باشه
فقط هم یه آهنگ رو آهنگسازی کرده که واقعا خوب نبود...
آهنگ سلیقه ایه...ولی ب نظرم باید قبول کرد امپراطور بهتر بود...و برای این آلبوم خیلی سر و صدا کردن..و در حد این همه تبلیغ و سر و صدا کردن نبود
اما با این همه میتونه جزو کاندیدای بهترین آلبوم سال باشه