آقای ریاحی پور، میدونید مشکل شما چی هست. البته قصد توهین ندارم!!
اما باید قبول کنید شما در سبک های موسیقی فقط پاپ را می بینید. چرا نمی خواهید قبول کنید که در دنیایی که ما در آن حضور داریم، موسیقی گونه های دیگری هم دارد. چرا اینطور به قضیه نگاه نمی کنید که سیروان بخاطر این به آلبوم و سبک خودش برچسب پاپ رو میزنه که ، سبک دیگری در ایران اجازه ی فعالیت ندارد. همه ما میدونیم که سیروان از شاگردان قدیمی کاوه یغمایی هست. همه ما هم میدانیم که یغمایی یکی از ارکان موسیقی راک کشور ما هست. باور کنید با اندکی دقت و آشنایی با سبک های مختلف موسیقی میشود حدس زد که سیروان به سبک راک علاقه بیشتری نسبت به پاپ دارد.
با این گفته شما موافقم که برای موسیقی پاپ اجتیاج به صدایی زیبایی داشت، اما برای موسیقی پاپ !!!
سیروان که خودش را خواننده ی پاپ نمی داند، ما نباید صدای سیوان را معیارهای موسیقی پاپ بسنجیم. او از روی اجبار به کارهای خود برچسب پاپ می زند.
شما درست مانند بزرگان موسیقی سنتی ما قضاوت می کنید . این اساتید هم به خاطر تحریر نزدن خوانندگان پاپ به آنها خورده می گیرند. در حالی که تحریر در موسیقی پاپ معنایی ندارد.