من یکی از طرف دارای سیروانم و از همون اول دنباله کاراش بودم.فکر میکنم تو این آلبوم خواست هم به نعل بزنه هم به میخ و این نکته ی مثبتش بود.بد بختانه تو ایران منتقد نداریم چون کاملا سلیقه ای با موسیقی رفتار میکنن حتی بزرگان ما!واقعا نمیشه ازین آلبوم ایرادای تکنیکیه خاصی گرفت.قرار نیس که یه موزیسینو همه دوس داشته باشن تو ایران اینجوریه که برای موفق تلقی کردن یه موزیسین به همه پسندیش نگاه میکنن.همین آلبوم آزمونو خطای آقای ریاحی پورو کی شنیده؟هیچ کی!حتی منم بظور گیرش اوردم!ولی خب سیروان نمیخواد که وظعیتش اینجوری شه و سعی میکنه به مردمم تو کاراش اهمیت بده ولی نه اینکه همرنگه جماعت شه.همه چیو با آمار می سنجیم و اینجوری میشه که بنیامین میشه تاریخ ساز!اخراجیها میشه قیصره ما! ....!کی میتونه به james lybrie ایراد بگیره؟شاید خیلیا از صداش خوششون نیاد ولی مهم اینه که تو اوون نو ع موزیک بهترین کارایی رو داره قصه ی سیروانم اینجوریه تو موزیکه خودش داره خوب جواب میده و این اهمیت داره .بهر حال زیبایی شناسی هرکسی متفاوته و نظر (نه نقد)آقای ریاحی پورم کاملا محترمه باید به هم احترام بزاریم .در کل معتقدم این آلبوم کاره خیلی خوبی بود و به شعور مخاطب توهین نمیکرد اگه شک دارین ترک 2و4و6و7و8و9 رو خوب گوش کنین بقیشم میتونین خوب گوش نکنین البته اونام خوب بودن.مطمئنم این آلبومو بزارین 5 سال دیگهم گوش کنین حالتون بهم نمیخوره همونطور که واسه آلبومه قبلیه سیروان این اتفاق نیفتاد .این طور نیس؟