با سلام ...

نقد خوبی بود اما نمی شه بگیم که چاووشی اصلا نباید راک بخونه

چون این سبک هم زیبایی خودش رو داره...

مثلا اهنگ تبریک و خنده رو گوش کنید

به زیبایی این سبکه محسن پی می برید...اما با اینم موافقم که

صداهای سازهایی مانند دف.. تار..سه تار...پیانو و مخصوصا نی و

سنتور بیشتر به صدای محسن می یاد تا گیتار الکتریکی و این

سازهای شلوغ...

دلیلشم مشخصه ...

محسن چاووشی صداش ارام بخشه و روحه ادم رو مورد نوازش

قرار می ده و لطیف می کنه جوری که خیلی سبک می شه دل

ادمی.

حال خودتون مقایسه کنید...

اهنگها و نواهای ارام بخش مثل سنتور(زخم زبون) یا نی(عشق دو

حرفی)که در کنار

صدای احساسی و دلنشینه محسن قرار میگیره خیلی گوش

نوازتر گرمتر و قشنگ تر می شه تا کنار موسیقی الکتریکی و گاها

شلوغ و خشن...مثلا من خاله هام طرفداره محسنن...البوم زاکت

رو گوش کردن...بعد ازشون پرسیدم چه طور بود ...

گفتن همه چیز خوب بود مثل همیشه فقط تنها انتقادشون این بود

که چرا فضای اهنگها اینقدر شلوغ شده ؟چرا دیگه اهنگ سازی

ها اون ملایمت و اون احساس خاصه چاووشی رو کمتر دارن؟

نظرشون این بود که این جور اهنگ سازی(راک)هم در جای خودش

قشنگه اما فضاهای غیر راک و خلوت به صدای چاووشی بیشتر

می یاد...همون جریان خوب و خوبتره هست که باید خوبتره انتخاب

شه... من به شخصه معتقدم مکمل صدای محسن نی و سنتورند

چون خیلی به لحن و شعر و صدای محسن می یاد که امیدوارم

محسن جون بیشتر و به جا ازشون در مولودی سازیها استفاده

کنه.اما راک هم نباید فراموش شود چون اونم زیباست و نمی شه

گفت که این یه ضعفه برای چاووشی تازه یه نوع پیشرفت هم

هست چون هر کسی نمی تونه راک بخونه و دیدیم که

یه شاخه نیلوفر و زاکت با اهنگای راک بسیار زیبا بودند و مورد

توجه قرار گرفتند و بهترین البومای سال خودشون هم شدند ...

البته من کوچکترم از اینم که بخوام محسن چاووشی

رو نصیحت کنم و این فقط در حده یه پیشنهاده چون شاید من فقط

مو رو می بینیم ومحسن پیچش مو...

اما این حرف دله 2ساله ی من بود که احساس کردم اگه نگم به

محسن جان خیانت کردم اما چاووشی هر چی که بخونه با هر

سبک و اهنگی بهترینه نسبت به خواننده های

دیگه همینطور که تا الان ابنجوری بوده..با تشکر...محمد از کرمان