پریسا هستم . کنسرت رستاک رو از نزدیک دیدم و لذت بردم . خودم اهل موسیقی هستم و نوازنده سنتور .
در بعضی لحظه ها چشمانم پر از اشک شوق بود و لبخند میزدم .
رستاک دنیایی بود . از فن و تکنیک و بیان و انرژی . آهنگسازی مناسب در کنار ارکستراسیون فکورانه . در کنار حس و ارتباط عالی اعضا . واقعا عالی بود . حیف که بلیطها اینقدر گران بود که خیلی از دوستام نتونستند بیان . البته بعدش فهمیدم که مردم چقدر پولدارن . چون با تعجب دیدم که جای سوزن انداختن نیست .
نکته جالب این بود که بغل دستی من می گفت که خانوادگی از رشت اومدن فقط برای دیدن کنسرت .....
زنده باد رستاک و تمام گروههای زحمت کش موسیقی اصیل ایران