سلام خدمت دوستان محترم

دمو رو شنیدم. خسته نباشید. آقای صنعتی امیدوارم مزد زحماتتون و بگیرین و تلاشتون به بار بشینه. همیشه آرزو میکنم موسیقی در این مملکت به جایگاه اصلی و مهمتر ازآن به فرهنگ بالای خود چه در زمینه تولید، چه در زمینه پخش و فرهنگ مخاطب برسه.

آقای صنعتی، دوست محترم و هنرمند من، به نظر بنده، عوامل زیادی وجود داشت تا موسیقی شما به نام عشق من در دهه 80 مخاطب زیادی را جذب خود کند که به صورت مختصر که در حوصله این متن بگنجد به موارد ذیل اشاره می کنم.

- کلیپ موسیقی شما در زمانی روی آنتن رفت که ترافیک پخش به شدت امروز نبود و مسلما کسرت کلیپ ها مثل امروز زیاد نبود. کلیپ شما یکی ازعوامل جذب مخاطب بود.

- یکی دیگر ازدلایل رامیتوان گنجاندن خوانندکان به اصطلاح رپ در بخشی از موسیقی عنوان کرد که در واقع در آن زمان این کار به نوعی جدید و نو محسوب میشد .

- خیلی از موسیقی هایی که در ایران موفق به جذب مخاطب شدند موسیقی های کاور بوده و هستند که موسیقی ( عشق من ) شما هم در این گروه قرار میگیرد. مثلا وایسا دنیا از رضا صادقی، عشق من از زانیار، چشمان خیس از محسن یگانه، خسته از محسن چاووشی و ....

- و....
به نظر بنده، این موضوع که کسی با تبلیغ و استفاده از 90 درصد موسیقی چند سال قبلش بخواهد مخاطب خود را جذب و یا تحریک به تهیه آلبوم نماید، به نوعی گول زدن مخاطب محسوب میشود و بعد از یک پریود کوتاه زمانی موسیقی مذکور به تدریج مقبولیت خود را از دست خواهد داد. چه بسا هنرمندان محترمی که با تکرار موسیقی و حتی نام آلبوم خود ، موفقیت های خود را به شکست منتهی کردند.

کنداکتور آلبوم موسیقی شما دچار سردرگمی مبهمی میباشد که معتقدم قبل از پخش با بازنگری خود رفع ایراد نمایید.

موافقم و معتقدم همیشه، موسیقی هایی موفق هستند که خلاقیت، نو آوری در آنها مشهود باشد و تکرار مکررات از سوی هنرمندان، جز بیگانگی مخاطب با فضای موسیقی و پرورش گوش موسیقیایی مخاطب به سمت نزول، هیچ عایدی دیگری برای موسیقی ندارد.
متاسفانه در تولید آلبوم های امروز به تنها چیزی که اشاره و فکر نمی شود، نیاز مخاطب هست. دوستان کاربلد و هنرمند من، این موضوع را جدی بگیرید.
در پایان امیدوارم، آلبوم موفقی بشه / با احترام

سپنتا خدایاری