فقط قطعات باید کاری کرد- نبض احساس - برو -آرزو و تا حدودی هم یکی بود یکی نبود خوب بودن و بقیه قطعات کپی دسته چندمی از آهنگای محسن یگانه بودن که نه از نظر شعری چیزی بیشتر از قطعات اصلی داشتن و نه ملودی و نه تنظیم. در سایر قطعات هیچ احساسی در صدای خواننده نبود و واقعا واسم عجیبه که این آقا یک خواننده مشهور شده ولی کسی مثل علیرضا روزگار که آلبومش یک سال و نیمه پیش اومده ولی هنوزهم از این آلبوم بهتر قویتر و با احساس تره رو کسی نمیشناشه. آلبوم بیکسی علیرضا روزگار هم در سبک محسن یگانه بود اما با احساس خواندن خواننده و شعرها و تنظیمها اون آلبومو به یک آلبوم دوست داشتنی تبدیل کرده که ده قطعه آن هنوز هم لذت بخشه و توصیه میکنم به همه تا آلبوم بیکسی رو گوش کنن و تفاوتها رو متوجه بشن.