با سلام.خیلی منتظر بودم یکی از منتقد ها این آلبومو نقد کنه مثل آلبوم های قبلی.ممنون
آلبوم ساعت 9 مال 3 سال پیشه و ما این آلبومو انقدر گوش دادیم که تو ذهنمون جا گرفته و چون خیلی جلوتر از زمان خودش بود به خاطر همین احساس میکنیم از جاده رویاها سرتره.البته چون فعالیت سیروان بعد ساعت 9 زیاد شده این نوع موسیقی دیگه تازگی نداره مثل ساعت 9 که تازگی داشت.ولی بازم جاده رویاها از زمان خودش نه به اندازه ساعت 9 جلوتره.
به نطر من سیروان تو این آلبوم پیشرفت داشته و این به معنای بد بودن ساعت 9 نیست.به نظرم 40 ثانیه پایانی تراک دوست دارم یکی از خارق العاده ترین تنظیم هاست که تو هیچ البومی نمیبینم.سیروان خسروی برای هر بازه زمانی موسیقی خاص اون زمانو داره.
ترانه روز آخر معادل زندگی همین امروزه هست که تنظیمش کم از اون نداره.
اینم قبول دارم که توقعات از سیروان بالاست ولی عواملی هم هستند که جواب این توقعاتو خراب می کنن مثل 1 سال دیر انشار شدن آلبوم که اگه پارسال بود یه چیز دیگه میشد.
ممنون از موسیقی ما