عرض سلام
دوستان آنچه که می بایست رو گفتند ، که همگی کمک می کنه که به یک نقد قابل قبول از تلاش این هنرمند عزیزمون برسیم. بنده هم چند نکته به ذهنم رسید:
1- برای اون دسته از عزیزانی که معتقدند موسیقی غرب از نوع مثلا آهنگ مزرعه ی ذرت بی شناسنامه است ، پیشنهاد می کنم تاریخچه ی بلوز ، کانتری ، فولک و الی... رو مطالعه کنند و در این رابطه آهنگ هایی برای دانلود هست در سایت های مختلف که می تونند دانلود کنند تا به درک صحیح تری از این مطلب برسند( مثلا از آقای چارلی مک کوی و یا استیو بیکر و ..)
2-این عینک با دید تخریب گرایانه رو در مورد این دست از هنرمندان که زحمت کشیدند و با خود ساختگی و مشقت فراوان در این بیابان موسیقی اثری رو ارائه می دن از چشم برداریم.
3- سازها رو بهتر بشناسیم.
4- اگر قراره در همچنین آلبومی انتظار شنیدن آهنگ های ایرانی و یا منطقه ی خاصی از کشورمون رو بشنویم ، باید عرض کنم که اگه به دستگاه های موسیقی کشورمون اشراف داشته باشیم ، می بینیم که خیلی سخته انجامش؛ و نوای ساز دهنی (دیاتونیک و یا کروماتیک و امثالهم) فقط و فقط به دستگاه ماهور نزدیکه که ما بقی عرایض بنده در این رابطه رو خودتون می تونید حدس بزنید.
5- ساز دهنی از معدود سازهای حرفه ایه که خود بقولآ غربی ها هم خیلیاشون برای آموزش اون از سیستم تبلیچر استفاده می کنند ، و اون سواد کافی رو که باید ( به لحاظ تئوری) نمی تونن ارائه بدن ؛ واین بدین معناست که دوست هنرمندمون برای نگارش و تالیف کتاب های آوای ساز دهنی با مشکلات زیادی مواجه بودند ،و به عزیزان هنرمندی همچون آقای معتمدی یک خسته نباشید بدهکاریم.