در مورد نقد خانم سولماز فيروزی فقط به اين بسنده می كنم كه از توصيفات كلی مانند جملات زير زياد استفاده كرده اند تا جاييكه در كامنتها اكثرا نسبت به ايشان جبهه گيری شده است.
1.وصله ناجوری است که خوب جانیفتاده است(اولين شاهد)
2.به ضرب و زور سازهای دیگر سعی در دیده نشدن نقاط ضعف خود دارد(دومين شاهد)
3.حوصله مخاطب را سر می‌برد و در جایی او را حتی عصبانی نیز می‌کند(سومين شاهد)
نقد بايد به گونه ای باشد كه مثل يك حل المسائل خواننده را به سمت رفع اشكالات رهنمون كند.ابتدا بايد شواهد مورد نظر را ذكر كرد و با ادله فنی(و نه احساسی) راه درست را نشان داد مانند ديكته ای كه توسط معلم ( تاكيد می كنم معلم ) غلط گيری می شود و واژگان درست نيز در كنار آنها نوشته می شوند. به اميد اينكه آلبومی از خانم فيروزی منتشر شود كه مفهوم كمال عملا درك شود .