تورو به خدا یکی بگه موسیقی فاخر معناش چیه؟ کت و شلوار پوشیدن و به سبک دهه ی پنجاه خوندن؟ رو استیج خشک وایسادن و اخم کردن؟ چسبوندن خود به یاد مرحوم بابک بیات؟ و از اون اسم و رسم گرفتن؟یا شعرهای یکنواخت و نخ نما و مونتاژی رو با آهنگ های شبیه به خاطره های موسیقایی گره زدن و مثل حامی و مانی رهنما همش کار یکنواخت بیرون دادن؟