قرن بیستم قرن غول ها بود . کسانی مانند جیمز دین ، الویس ، مرلین مونرو ، فرانک سیناترا همه متولدین این قرن بودند . آخرین بازمانده از نسل غول ها مایکل جکسون بود که دو روزی است با مرگش دنیا را ، دنیایی خالی از اسطوره کرد . دنیایی که هنرمندان و نخبگانش همه در یک سطح هستند . همه قابل قبول ، خوب و حرفه ای هستند ولی گویی غول شدن را بلد نیستند.

و جالب اینجاست که آخرین غول دنیا بدون هیچ جانبداری خاصی غولترینشان بود . وقتی که مادربزرگ پیرم هم با دیدن چهره اش در تلوزیون اورا میشناخت ، مادربزرگی که شناختش به دنیا در حد فامیل و دوست و آشناست ، نشان میدهد که شهرت معنای سابقش را دو روزست که دیگر ندارد .