برنامه یاد بعضی نفرات
 
سه شنبه 15 اسفند 1391 - 18:52

تو بودی
ترانه بود
نت بود
زیبایی بود
عشق بود
سرودن كدامین آفتاب را خواهیم شنید
پیش از آنكه از دستان تو عبور كند؟
و قلب كدامین كودك را لمس خواهیم كرد
پیش از آنكه ضربانش را تو تك به تك شماره كنی؟

نازك ترین ابریشم همواره و همیشه
در فراسوی كدامین جای این جهان
مهربانی چون تو را دوباره نفس خواهیم كشید؟
چگونه دوباره در پس "هرگز آبادِ" تو
كودكی از دست رفته مان را به تماشا خواهیم نشست؟
چه كسی جز تو اشك كودكان را پاك خواهد كرد؟

تو آرامش را دوست داشتی
تو صلح را می پرستیدی
آیا آنجا كه هستی آسمان آبی تر است؟
آیا آنجا زمین سبزتر است؟
و آیا قلب ها نزدیك ترند؟
آنجا هم دوربین های بی دل حضور دارند؟
روزنامه ها و مجله ها چطور؟
یا آن آدمك های سیاه دل؟
راستی آن بد دلان پس از تو چه خواهند كرد؟
چه خواهند نوشت؟
چه خواهند گفت؟
این بی دلان تنها نفس ِ سبز ِ سبزینه را می گیرند
اما دنیای ما اكسیژن تو را می خواهد
دنیای ما لبخندهای تو را می خواهد

مایكل،
به یاد تو امروز همه ی كودكان كوچه گرد را گلباران خواهم كرد
و همه ی گنجشكان بی پناه را دانه خواهم داد
طلایه دار پاپ ترین ترانه های ناب
دوستت دارم
تولدت مبارك

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.



افزودن یک دیدگاه جدید | موسیقی ما