مرتضی رو از سالهای کمی دور میشناسم...از زمان خدمت سربازی...عاشق کارای واروژان بود...از همان موقع که شروع کرد و به ما گفت:
"آقاجان..من میخوام پاپ کار کنم...راک و بلوز هم تو کتم نمیره..." و حقا هم خوب کار کرد...آهنگهای اولی که منتشر شد ازش رو خیلیا نشنیدن...مثل آهنگ "گل بی تا"...ولی مرتضی هم متاسفانه مثل خیلیای دیگه مجبور شد برای جذب مخاطب مثل بقیه بخونه...یکم استایل شادمهری قاطی کارش بکنه...ولی مطمئنم یه روزی دوباره خودشو پیدا میکنه.امیدوارم این خودیابی توی موزیکی که به بازار عرضه می کنه هم نمودار بشه.