یه نکته ای در مورد سیروان بگم که در کامنت ها دیدم.ایشون اسمش در نظرسنجی American Music Award اومده بود.پارتی بازی هم نیست!بد نیست یه کم در مورد این موسسه تحقیق کنید!
ولی سیروان اینقدر اخلاق درستی داره که واقعا دلش رو به این چیزا خوش نمیکنه.اینو می دونم که میگم!
ببینید دوستان چه بخواید چه نخواید موسیقی دنیا الان دارای ویژگی ها و استایلی هست که واقعا تو ایران ما این رو خیلی کم می بینیم.
تا کی ما باید ملودی آه و ناله ای بشنویم که معلوم نیست عربیه یا ترکیه یا مخلوطه!!!
نمی خوام خدایی ناکرده توهین کنم به کسی ، ولی این استایل پرطرفداری که الان تو ایران هست واقعا هیچ کجا موردقبول نیست.
چرا چون یک روال منسوخ شده ای هست که همش داره تکرار میشه و نوآوری درش نبوده.
به عنوان مثال ما تا کی باید از فلان تنظیم کننده معروفمون دائما درام کیت ها و استرینگ های کلیشه ای بشنویم که باز هم همون مسئله تاثیر از موسیقی کشورهای اطرافه.والا یکم با اصول موسیقی روز آشنا بودن بد نیست.
ما چه بخوایم چه نخوایم موسیقی مدرن از اون طرف اومده.پس چه بهتر که با موسیقی روز آپدیت باشیم و زمانیکه بهش مسلط شدیم اونوقت تاثیر موسیقی ایرانی کلاسیک رو در کارهامون ارائه بدیم.نه اینکه صرفا یه تقلید ساده از موسیقی فلان کشور داشته باشیم.کشوری که تموم موسیقیش رو از ما گرفته!!!!!!
خود سیروان هم گفته که من دوست دارم این جنس موسیقی که کار میکنم رو با موسیقی کلاسیک ایرانی همراه کنم.ولی خواننده ی مولف در این زمینه نمی بینم!
ما وقتی اصول موسیقی روز رو رعایت کردیم و اون رو با موسیقی خودمون همراه کردیم کارمون تو دنیا تک میشه.هرچند که واقعا کارسختیه.