ایران

هنوزم فانوس این دهکده ام ... حرمت نفت و طلا تو خونمه

تو رو با تموم حرفا دوست دارم ... اسمتون هنوز سر زبونمه

واسه کاشی کاریات دلواپسم ... واسه حوضای عمیق نقاشی

واسه آینه کاری و طاقای نور ... واسه گنجشککای اشی مشی

اگه من مثل درختا ایستادم ... ریشه هام تو دستای تو محکمه

رگام از تو خون می گیره شب و روز ... منو با اسم تو می شناسن همه

مال من باش و نذار ستاره ها ... مثه فانوسای مرده بد بشن

وقتی سرما می زنه زمستونا ... از سر نعش درختا رد بشن

مال من باش و نذار...

-_-_-_-

هنوزم ساقه ی لاله های تو ... تازه از اشکای پنهون منه

مشتی از خاکتو بردار و ببین ... تو رگاش نفت تو و خون منه

مال من باش و نذار ستاره ها ... مثه فانوسای مرده بد بشن

وقتی سرما می زنه زمستونا ... از سر نعش درختا رد بشن

مال من باش و نذار...

امیرحیدری با تنظیم جدید هنوز هم زیبایی و جاودانگی کار رو حفظ کرده ترانه هم که از استاد عبدالجبار کاکایی هستش علی اصحابی هم که به بهترین نحو اجراش کرده هیچوقت هم غبار کهنگی رو نمیگیره چون الان بعد2سال هنوز همون حسا رو به آدم منتقل میکنه.