یگانه در آخرین ترانه ی خودش هم دست از قافیه گذاری های اشتباه بر نداشته است:
حرفامو میشنوی
از لا به لای شعر
این جوری بهتره
اما بدون هنوز
شب هام بدون اشک
محاله بگذره
بودی کنار من
اما چه سوت و کور
من بودم و خودم
با این همه ولی
از گوشه گیری هات
خسته نمیشدم
کلمه ی خودم با شدم قافیه دارد نه نمیشدم!
تو با خودم که هیچ
با سایه ی منم
حرفی نمیزدی
با این همه ولی
به شب نشینیه
دلم خوش اومدی
روزا که میگذرن
اما محاله که
حسم عوض بشه
آخه هر شب یه ذره شعر
روح خرابمو
سمت تو میکشه
قرق خودم بشم
با قطره های اشک
رو کاغذای خیس
این بیت آخره
اما همیشه شعر
پایان قصه نیست
یگانه در آخرین ترانه ی خودش هم دست از قافیه گذاری های اشتباه بر نداشته است:
حرفامو میشنوی
از لا به لای شعر
این جوری بهتره
اما بدون هنوز
شب هام بدون اشک
محاله بگذره
بودی کنار من
اما چه سوت و کور
من بودم و خودم
با این همه ولی
از گوشه گیری هات
خسته نمیشدم
کلمه ی خودم با شدم قافیه دارد نه نمیشدم!
تو با خودم که هیچ
با سایه ی منم
حرفی نمیزدی
با این همه ولی
به شب نشینیه
دلم خوش اومدی
روزا که میگذرن
اما محاله که
حسم عوض بشه
آخه هر شب یه ذره شعر
روح خرابمو
سمت تو میکشه
قرق خودم بشم
با قطره های اشک
رو کاغذای خیس
این بیت آخره
اما همیشه شعر
پایان قصه نیست