با سلام وادب.خیلی هم قشنگ وجالب بود. به نظر من حرفهای علیرضا اصلا هم عجیب نیست بلکه عجیب رفتار های مغرضانه بعضی از ژورنالیستهای بی تجربه وشاید هم بدخواه باشه که تا افتخاری حرفی می زنه یا مصاحبه ای انجام میده یا چیزی میگه همه به دست وپا می افتن وبا مسموم وخاکستری نشون دادن فضای حرفهای ایشون سعی در تقابل قرار دادن مخاطبین با شعور وبا فرهنگ این دو هنرمند بزرگ دارند. بسیاری از این مجله نویس های تازه قلم فکر می کنند رابطه افتخاری وشجریان امروز ودیروزی است ٰاین دوهنرمند که قطعا استاد شجریان کسوت استادی وپیش کسوتی دارند بیش از سی ساله در فضای فرهنگ وهنر این مملکت دارند فعالیت می کنند نباید این مجله نویس های واژه به مزد انتظار داشته باشند واژه های افتخاری هم مثل خودشان باشه. افتخاری هنرمندی بی ریا وبسیار عاطفی ومهربون وبا احساس هست ایشون چیزی روکه از دلش برخاسته نوشته اون هم برای استادشجریانی که سایه ای پدرانه بر سر جامعه موسیقی ایران دارند وانتظاری هم غیر از این از ایشون نمیره.استاد شجریان هنرمند بزرگی است که فقط هنرمند با استعداد وآشنا با جهان صدا وآواز میتونه تاثیر حضور صدای این بزرگ ویا عدم حضورشونو بهتر از هر کس دیگه ای درک کنه.افتخاری نزدیک دو سال از خرمن هنر و تجربه استاد شجریان خوشه چینی کرده اما بعضی از این آقایان بی دلیل دارندفضای بسیار صمیمانه این دو هنرمند ارزنده کشورمونو تاریک می کنند واین بسیار ناجوانمردانه وبی انصافی است. اگر این آقایی که نوشتشو با یک علامت تعجب بزرگ ومغرضانه شروع کرده اندکی با تاریخ ادبیات وهنر وشعر وتاریخ این گستره فرهنگ یعنی ایران آشنابود وبزرگانشو می شناخت می تونست صدها نامه تاریخی رومثال بزنه که شعرای بزرگ ویا مورخین بزرگ ویا موزیسین های بزرگ این مملکت بصورت گاه صمیمانه ومشفقانه وگاه نصیحت آمیز به یکدیگر نگاشته اند. مثل نامه بزرگ درگذشته ای چون احمدشاملو به استاد مهدی اخوان ثالث یا فروغ فرخ زاد یا نامه های استادزرین کوب دکترشریعتی علامه مطهری علامه جعفری و............. آخردوست عزیز ما از کدورت وجدایی این دواستاد چه طرفی می بندیم؟چرا ایجاد دو دستگی می کنید؟ چرا مانع همدلیها می شوید. به قول شما شاگردی به استادش چند خط اون هم از روی ادب و دلتنگی ومهر نوشته شما چرا به دست وپا می افتید وسبک حرف می زنید.این دوعزیز اونقدر بزرگ هستند که اگه دیگه واز اکنون حتی هیچ اثر جدیدی هم نخونند تاریخ آنها رو در حافظه خود ثبت نموده . من وشما باید در فکر خودباشیم واسباب بزرگی خودمان را در اختلاف افکنی بین هنرمندان جستجو نکنیم ونجوییم. دراین میان بیشترین ظلم به مخاطبان این دو هنرمند بزرگ میره که گاه بدلیل فضای سنگین موجود که معلوم نیست از جانب چه کسانی هدایت میشه بجای طراوت ونشاط هنرمندان مجبورند خانه نشینی چندین ساله هنرمندان محبوبشون رو نظاره گر باشند. با آرزوی سعادت وسلامت برای همه هنرمندان وهمه ایرانیان نجیب وپاک سیرت هم وطن عزیز وبه خصوص استاد محمد رضا شجریان عزیز و نیز استاد علیرضا افتخاری مهربون ..........
یاعلی.
با سلام وادب.خیلی هم قشنگ وجالب بود. به نظر من حرفهای علیرضا اصلا هم عجیب نیست بلکه عجیب رفتار های مغرضانه بعضی از ژورنالیستهای بی تجربه وشاید هم بدخواه باشه که تا افتخاری حرفی می زنه یا مصاحبه ای انجام میده یا چیزی میگه همه به دست وپا می افتن وبا مسموم وخاکستری نشون دادن فضای حرفهای ایشون سعی در تقابل قرار دادن مخاطبین با شعور وبا فرهنگ این دو هنرمند بزرگ دارند. بسیاری از این مجله نویس های تازه قلم فکر می کنند رابطه افتخاری وشجریان امروز ودیروزی است ٰاین دوهنرمند که قطعا استاد شجریان کسوت استادی وپیش کسوتی دارند بیش از سی ساله در فضای فرهنگ وهنر این مملکت دارند فعالیت می کنند نباید این مجله نویس های واژه به مزد انتظار داشته باشند واژه های افتخاری هم مثل خودشان باشه. افتخاری هنرمندی بی ریا وبسیار عاطفی ومهربون وبا احساس هست ایشون چیزی روکه از دلش برخاسته نوشته اون هم برای استادشجریانی که سایه ای پدرانه بر سر جامعه موسیقی ایران دارند وانتظاری هم غیر از این از ایشون نمیره.استاد شجریان هنرمند بزرگی است که فقط هنرمند با استعداد وآشنا با جهان صدا وآواز میتونه تاثیر حضور صدای این بزرگ ویا عدم حضورشونو بهتر از هر کس دیگه ای درک کنه.افتخاری نزدیک دو سال از خرمن هنر و تجربه استاد شجریان خوشه چینی کرده اما بعضی از این آقایان بی دلیل دارندفضای بسیار صمیمانه این دو هنرمند ارزنده کشورمونو تاریک می کنند واین بسیار ناجوانمردانه وبی انصافی است. اگر این آقایی که نوشتشو با یک علامت تعجب بزرگ ومغرضانه شروع کرده اندکی با تاریخ ادبیات وهنر وشعر وتاریخ این گستره فرهنگ یعنی ایران آشنابود وبزرگانشو می شناخت می تونست صدها نامه تاریخی رومثال بزنه که شعرای بزرگ ویا مورخین بزرگ ویا موزیسین های بزرگ این مملکت بصورت گاه صمیمانه ومشفقانه وگاه نصیحت آمیز به یکدیگر نگاشته اند. مثل نامه بزرگ درگذشته ای چون احمدشاملو به استاد مهدی اخوان ثالث یا فروغ فرخ زاد یا نامه های استادزرین کوب دکترشریعتی علامه مطهری علامه جعفری و............. آخردوست عزیز ما از کدورت وجدایی این دواستاد چه طرفی می بندیم؟چرا ایجاد دو دستگی می کنید؟ چرا مانع همدلیها می شوید. به قول شما شاگردی به استادش چند خط اون هم از روی ادب و دلتنگی ومهر نوشته شما چرا به دست وپا می افتید وسبک حرف می زنید.این دوعزیز اونقدر بزرگ هستند که اگه دیگه واز اکنون حتی هیچ اثر جدیدی هم نخونند تاریخ آنها رو در حافظه خود ثبت نموده . من وشما باید در فکر خودباشیم واسباب بزرگی خودمان را در اختلاف افکنی بین هنرمندان جستجو نکنیم ونجوییم. دراین میان بیشترین ظلم به مخاطبان این دو هنرمند بزرگ میره که گاه بدلیل فضای سنگین موجود که معلوم نیست از جانب چه کسانی هدایت میشه بجای طراوت ونشاط هنرمندان مجبورند خانه نشینی چندین ساله هنرمندان محبوبشون رو نظاره گر باشند. با آرزوی سعادت وسلامت برای همه هنرمندان وهمه ایرانیان نجیب وپاک سیرت هم وطن عزیز وبه خصوص استاد محمد رضا شجریان عزیز و نیز استاد علیرضا افتخاری مهربون ..........
یاعلی.