واقعا سپاس از این نوشته خوب که درد کامل ما اعضای ارکستر سمفونیک رو به سمع و نظر همه می رسونند
اینجانب هشت سال در گروه کر ارکستر سمفونیک تهران در تمامی اجراهای ارکستر سمفونیک ارکستر ملی و گروه کر دفتر موسیقی در تهران و شهرستان ها و خارج از کشور حضور داشته ام و کاملا این درد را از نزدیک شاهدش بوده ام و کاری از دست هیچ کدام از ما بر نمی آید ... چون هیچ کدام از ما روحیه مدیریتی نداریم و قدرت اتحاد برای رسیدن به خواسته ای از یک مدیر و شکایت از پاسکاری نشدن بین ارگان هایی چون دفتر موسیقی و بنیاد رودکی و انجمن موسیقی رو هم نداریم و هر سه چهار نفر سه چهار نفر دیگه رو قبول ندارند و بعضی ها هم فقط خودشون رو ... این واقعیت ارکستر و کر تهران هست که هیچ کس بازگو نمی کنه وگرنه زمان رهبری آقای منوچهر صهبایی بسیار عالی ارکستر کار می کرد و در آن شلوغی های سال 88 ما در 5 کشور اروپایی اجرا داشتیم اما متاسفانه بدلیل تنبلی برخی از نوازنده ها که دوست داشتند رپرتوار سبکی داشته باشند و فقط حقوقی بگیرند آقای صهبایی رفتند مثل آقای رهبری که سال 84 با نامه ای سرگشاده به وزیر وقت رفتند که بیشتر اون مشکلات اون زمان هم ناشی از عدم تفاهم نوازنده ها با هم داشت ... الان هم اگر آقای فرهت ادعا می کنند که جوانان با استعدادی وجود داره خوب همین جوانان رو جمع کنیم با رهبری جوان و خلاق که حقوق کمتری مطالبه کنند ما هم که عاشق کارمون هستیم از نو شروع می کنیم و روزهای گذشته رو فراموش می کنیم هر کس از نوازنده ها و خواننده ها هم که اگر طلبشون رو نگیرند نمیان خوب به فکر فرهنگ و هنر مملکت نیستند و به فکر امرار معاش خودشون هستند که اون هم بحث کاملا منطقی هست که با تدریس و استودیو و اجرای ارگانی حل میشه همون طور که هیچ کدام از 130 نوازنده و خواننده کر ارکستر سمفونیک تهران در این یک سال نه تنها بیکار نمونده بلکه شاید خیلی کارهای ارزشمندتری برای شخص خودش انجام داده ... این فقط نظر شخصی منه و می دونم که حداقل یک سوم ارکستر قبلی حاضرند به خاطر عشقشون باز هم بدون مطالبه طلب قبلی به سر کار بیان تا این ارکستر سر کار بمونه و دو سال با جوانان کار کردن ارکستری رو می سازه با رهبری خوب مثل هومن خلعتبری. سهراب کاشف . امیر صادقی . آرش گوران . میلاد عمرانلو . شهرام توکلی. بهزاد عبدی. بردیا کیارس . امیر اسلامی و حمیدرضا دیباذر و ... که در دنیا حرفی برای گفتن داشته باشند نه نوازنده هایی که فقط برای حقوق ماهیانه شون بیان و ساز بزنند، نوازنده های جوونی که انگیزه دارند که صدای سازشون به گوش همه دنیا برسه . همه این اسامی که اسم بردم به عنوان رهبر واقعا در دنیا از لحاظ سواد موسیقی حرفی برای گفتن دارند و خودشون رو در فستیوال های جهانی کر و آهنگسازی ثابت کردند ... من از سایت موسیقی ما این خواهش رو دارم که اگر می تونند این پیشنهاد رو به صورتی پخته تر و قانونی تر به گوش مسئولین برسونند .