من جنس صدای آقای یاحقی رو دوس دارم.تقریبا می تونم بگم از همون اولین آهنگشون تا همین آلبومو گوش دادم و با بعضی آهنگا خاطره دارم و قطعا لذت هم بردم.قصد تخریب هم ندارم.فقط واقع بینانه تر به قضیه نگاه می کنم...
وقتی می گیم "بهترین آلبوم سال" دقیقا منظورمون چیه؟ یه آلبوم برای "بهترین" شدن نیازمند المان های گوناگونیه که باید با بررسی کردنشون به این نتیجه رسید که واقعا "بهترین" هست یا نه؟ در رابطه با آلبوم آقای یاحقی نظر شخصی بنده این هست که آلبوم به شدت از لحاظ ترانه رنج می بره.اگه دقت کنین یکی از بهترین قطعات آلبوم قطعه ی "گله" هست (که شخصا هم دوس دارم این آهنگو) از لحاظ ترانه در خیلی از قسمت ها مشکل ادبی داره.یعنی از حالت محاوره خارج شده و چون توی ریتم زیاد معلوم نمی شه و خواننده با احساسات خودش اونها رو بیان می کنه شاید زیاد به چشم نیاد.به نظر من آقای یاحقی بهتر بود از دیگر ترانه سرایان عزیز هم تو این آلبوم استفاده می کرد که شخصا فکر می کنم می تونست کمک زیادی برای موفقیت آلبوم بکنه.در رابطه با تنظیم هم برخی تنظیم های آلبوم "گوش خسته کن" و بعضا "تکراری" هستن.آهنگسازی آقای یاحقی در چند قطعه تقریبا مشابه همدیگه و با کمی ویرایش به اثر جدید تبدیل شدن.در کل برای آلبوم اول با وجود همه ی ایرادهایی که موجوده آلبوم نسبتا خوبی بود ولی من از محسن یاحقی انتظار بیشتری داشتم.
در کل قصدم کوبیدن این آلبوم نبوده و نیست چون نه من منتقد هستم و نه کارشناس اما به عنوان یه مخاطب عام که چندین ساله موسیقی رو دنبال می کنم اینها به ذهنم رسید.امیدوارم طرفداران ایشون بنده رو به چیزی متهم نکنن.
نکته : من از طرفداران روزبه بمانی در عرصه ی ترانه هستم و به نوعی با ترانه های ایشون "زندگی" می کنم.ولی طبیعیه که انتقاداتی هم به ایشون دارم و این حق طبیعی منه.با انتقاد درست و بجا به هنرمند باید کمک کرد.
امیدوارم این آلبوم فروش خوبی داشته باشه و طرفدارن ایشونو راضی کنه و همینطور به امید خدا آلبوم دوم ایشون با کیفیت بهتر و پخته تر از آلبوم اول وارد بازار بشه.
در پایان از دوستان خواهشمندم "لبخند" بزنن و آهنگ مورد علاقه شونو گوش کنن و لذت ببرن.:)