کار های راهی رو نه میشه در سبک راک قرار داد نه جاز نه پاپ . به عنوان یکی از مخاطبان موسیقی من فکر میکنم هنوز راه زیادی باید طی کنه . توی این آلبوم تکلیفش زیاد با انتخاب ترانه و نوع تنظیم ها روشن نبوده . مثلا یه جا ترانه حماسی ایران رو داره و در جایی دیگه یه ترانه به اسم فقط اینبار . و یه جای دیگه فضای دفاع مقدس رو کار کرده . فکر میکنم این شاخه به اون شاخه پریدن ها فقط برای بدست آوردن سلیقه مخاطبه پس نبرای همین زمان لازم داره تا راه رو پیدا کنه . البته تو این راه کم نیستند عزیزانی که هنوز به طور کامل راه رو پیدا نکردن . آقای حامی در البوم اخیرشون فرازو نشیبهای زیادی داشتند . جناب آقای یزدانی بر عکس نظراتتون اتفاقا از نظر من در آلبوم آخرش پیشرفت که نداشت هیچ چند قدم تازه به عقب برگشت . یکم دردو دل بود . فقط به عنوان کسی که دلش به حال موسیقی این مملکت میسوزه نظر دادم . و آرزوی بهترینهارو برای هنرمندای مملکتم دارم . پیروز باشید آقای راهی . . .