عجیب قصه ایه...عجیب
کی فکرشو میکرد در عرض چند ماه یهو تمومه بنیان گروه بنیامین زیرو رو شه...من گاهی ساعتها به بنیامین فکر میکنم که چطور هضم کرد غم همدم و مونس و ارامش زندگیشو؟؟؟؟کسی که پناهه خستگی ها بود براش...حالا که میره خونه اغوش گرم کسی که بفهمش وجود نداره...اما همیشه میگفتم نگا خوش به حالش اما چه دوستایی داره...وقتی عکس نیما وارسته عزیزو تو مراسم ختم نسیم حشمتی میدیدم میگفتم حداقل دوستش هست و باز دستاشو میگیره تا بلند شه...نمیدونم چه امتحانی داره میشه بنیامین...اما همون دوستی که شونه به شونش توو همه جا دیده میشد امروز نییییست...شاید دیدن عکس بنیامین توو مراسم دوستش نیما وارسته عادی جلوه کنه اما کی میدونه توو دل این مرد چی میگدره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟هضم این وقایع کار هر کسی نیست...باور کنین روح بزرگی میخواد...تحمل این مصیبت ها کمر ادمو میشکونه اما نمیدونم بنیامین چجور میخواد بلند شه دوباره...بازم میگم کار هرکسی نیست...بنیامین عزیز فقط میتونم برات دعا کنم.گاهی تقدیر چه بیرحمانه ورق میخوره... به خانواده محترم وارسته تسلیت عرض میکنم