با سلام خدمت همگی...
یه سری مسائل هست که حالا درست یا غلط هیکس رعایتشون نمیکنه...

گوش دادن به یه قطعه موسیقی،یا بر اساس سلیقه ست یا بر اساس کیفیت موسیقیایی قطعه.هردو اینها براساس عقاید دو طرف هست.
شاید بگید احساس به عقیده چه ربطی داره،اما خب این عقاید ما دررابطه با مسائله که احساسمونو میسازه،این عقیده ی منه!
شخصی که میگه یک قطعه بسیار بسیار زیباست و همه چیش عالیه و براساس سلیقه ش،قطعه رو میپسنده، درواقع بر اساس عقایدی که داره نسبت به ترانه ها و صدای خواننده مورد نظرش،میگه اون قطعه خوبه و همین رضایتش باعث میشه که هرگز به کیفیت ملودی و تنظیم توجهی نکنه.و خلاصه عقیدش اینه باید به دل بشینه.
اون شخصی هم که کار خوب و با کیفیت گوش میکنه،صرف نظر از خواننده،خب تکلیفش مشخصه،اونم عقیدش اینه که باید کار خوب باشه،نباید بر اساس سلیقه جلو رفت...

میخوام راجع به همین قطعه صحبتمو ادامه بدم.خودم صدای آقای خراطها رو سالها پیش شنیدم.صداشونو دوست ندارم،اما این حقیقته که با بعضی قطعه هاشون خاطره دارم.اسم یکی از کاراشون یادم نیست،طرفدارای ایشون میتونن راهنماییم کنن،موضوع اون قطعه نفرین کردن مخاطبش بود،که وسط هاش میگه (الهی که یه اب خوش از تو گلوت پایین نره)...این قطعه رو حتی الآن گاهی گوش میکنم و به نظرم خیلی هم کار خوبی هست،نود درصد بخاطر حسی که قبلا به این کار داشتم الآنم برام خوشایند و خوبه،شاید اگر این کارو الآن پخش میکردن،اصلا نظرمو جلب نمیکرد. الآن من طرفدار کار خوب هستم و طرفدار شخص خاصی نیستم.واسه همینم این قطعه رو گوش کردم تا ببینم ایشون چه کار کردن.صادقانه بگم،اصلا ازاین کارخوشم نیومد،ملودی و تنظیمش ضعیف بود و ترانه هم چنگی به دل نمیزد.اینک من خوشم نیومده از این کار،فقط برمیگرده به عقیده ی من.من عقیدم اینه اگر کسی تااین حد یکی رو دوست داره،نباید بره سمت کس دیگه ای و با خیال همون فرد سر میکنه! و وقتی یکی رو تااین حد دوست داری،غم و غصه معنایی نداره،چون اون طرف همیشه کنارته،همیشه و همه جا و کامل حسش میکنی. این عقیده باعث میشه از ترانه ی این کار به شدت زده بشم و این ترانه رو ضعیف ببینم و بگم :"حالم بهم خورد"! و همچنین این عقیده باعث میشه من نتونم با مخاطبان ایشون رابطه برقرار کنم و بپذیرم حرفاشونو.اینجاست که اگر نتونیم بپذیریم هرکس عقیده ای داره و باید پذیرفت اون عقیده محترمه،جروبحثای الکی پیش میاد.
مثل اینه الآن من بگم: "هوش موسیقیایی مخاطبان ایشون،خیلی پایینه،اصلا حالیشون نیست موسیقی یعنی چی که این چرت و پرتا رو گوش میکنن! " در حالی که این درست نیست.درسته من عقیده خودمو دارم و عقیده ی دیگری رو به هیچ وجه نمیپذیرم و قبول ندارم،اما شاید این کار(هرچقدرم بد باشه)،برای یه شخص،اندازه ای ارزش داشته باشه ،که یه قطعه ی همه چیز تمام و عالی و جهانی،واسه من ارزش داره.
هیچکس نمیتونه بگه من درست میگم یا شمایی که این کارو خیلی دوست داری.چون شما میگی عقاید من غلطه و من میگم عقاید شما غلطه و درستی و غلطیش رو فقط اون بالاسری میدونه.
درمورد این کار،بازم میگم،من اصلا خوشم نیومد،اگر گوش کردم چون همه چیزه یه قطعه،اجرای اون کار نیست،ملودی و تنظیم و ترانه هم به همون اندازه مهم هستن. شاید صدای جناب خراطهارو اصلا نپسندم،اما خب،ملودی و تنظیم و ترانه ی کارهاشون ممکنه بسیار بسیار خوب باشه،پس حتما گوش میکنم. حالا این یه قطعه بنظرم هیچیش خوب نبود و در حد افتضاح بود،اما این دلیل بر کوبیدنه خواننده یا صرف نظر کردن از گوش کردن به کارهای دیگشون نمیشه.و این عدم رضایت هیچ حقی رو به مخاطب و طرفدارای ایشون نمیده که بیان و بمن یگن: "میتونستی گوش نکنی،تو که از صداش خوشت نمیاد،چرا گوش کردی پس؟همش تناقضه حرفات،داری میسوزی و..." خلاصه اینجور حرفا!
منم حقی ندارم به طرفدارای ایشون بگم:"همین شماهستید که باعث میشید موسیقی پیشرفت نکنه بخاطر تعریفای بیجاتون و .." خلاصه اینچور حرفا!
درمورد فضای نقد داخل کشور هم باید بگم که هیچکس یاد نداره نقد کنه یه اثرو،همه سلیقه ای برخورد میکنن و وقتی از کاری خوششون میاد اونقدر ازش تعریف میکنن که کلا نظر همه مثبت میشه،یا وقتی بدش میاد(یا از خواننده یا کلا از اون قطعه) طوری میکوبش خواننده رو که مخاطب اون خواننده به نقدکننده بدوبیراه میگه.
نقد یه اثر،باید با حضور تمام دست اندرکارای قطعه (آهنگساز،تنظیم کننده،ترانه سرا و خواننده) باشه تا دفاع کنن و بگن چرا فلان ملودی رو نوشته یا فلان جا فلان تنظیمو کرده یا چرا این بیت رو قرار داده یا چرا به این شکل اجرا کرده و مسائل دیگه. و همچنین این نقد باید در حضور 2-3 تا متخصص کامل موسیقی در هر زمینه(ملودی،تنظیم،ترانه،اجرا) صورت بگیره.نه اینکه طرف هیچی نمیدونه و برمیگرده نقد میکنه و کار رو میکوبه یا میگه بسیار بسیار عالی بود!
سلیقه یا بهتره بگم عقیده ی شنونده های عادی موسیقی هم که اوایل نظرم گفتم،تکلیفشون مشخصه کامل.
ببخشید طولانی شد و اگر پراکنده ست حرفام وامیدوارم منظورمو کامل رسونده باشم تا سوء تفاهمی پیش نیاد.
حرف آخرم اینه که، وقتی در قطعه،همه چیز در حد عالی باشه،اون قطعه به دل همه میشینه،چه طرفدار خواننده ش باشیم چه نباشیم.اینم عقیده منه.
موفق باشید