سپاس از موزیک ما بابت این بحث. یه نکته ای که در جریان جام جهانی خیلی بهش دقت کردم این بود که سرود ملی اکثر کشورها یه حس حماسی و.برانگیختگی داشت و به بازیکنا و حتی تماشاگرای اون تیم ها هیجان میداد و به وجد میوردشون تا حدی که.بازیکنا و مردم از فرط هیجان (و البته عشق به وطنشون) در حین خوندن سرود به گریه میفتادن! اما متاسفانه سرود ملی ما (از نظر من) در مقایسه با کشورهایی مثل شیلی و.برزیل و... بسیار خواب آور و آروم بود! البته فقط بحثم رو ملودیه، به کلامش کاری ندارم. شما همین آهنگ ای ایران استاد بنان رو در نظر بگیرید ببین چقد انرژی بخش و زیباست! البته این نکته که نصفی از بازیکنامون سرود ملی رو بلد نبودن خیلی جالب بود واسم!
در کل من دوست داشتم سرود ملی کشورم ملی تر بود…
اما در مورد سرود ملی کره، خوشبختانه مردم ما درکشون از موسیقی بالاست، نمیخوام بگم کلش کاوره! اما یه جاهاییش انصافا خیلی خیلی شبیهه! دیگه کار از الهام و فضا و این حرفا گذشته! تشخیص این شباهت ها هم نیاز به سواد آکادمیک موسیقی آنچنانی نداره!