من طرفدار آقای احسان خواجه امیری ام...

قبل از سال 91 که احسان عاشقانه ها رو داد بیرون و چاوشی من خود آن سیزدهم رو اصلا از کارای چاوشی خوشم نمیومد. البته نه همش ولی اکثر کاراش رو دوس نداشتم...

اما آلبوم من خود آن سیزدهم خیلی به دلم نشست هم از نظر اشعار درجه یکی که از شاعران درجه یک انتخاب کرده بود و هم به خاطر آهنگسازی بسیار قوی اون آلبوم. از بعد اون آلبوم بازگشت به اوج مجسن رو میدیدم و حالا که آلبوم فوق العاده سنگین و بسیار زیبای پاروی بی قایق رو شنیدم میتونم بگم محسن داره برمیگرده به روزای اوجش...

البته ایراداتی هم این آلبوم داره مثل نداشتن آهنگ شاد و اینکه آلبومیه که همه گیر نمیشه منظورم اینه که آلبومی نیست که همه جا گوش کنن. همه پسند نیست. خاص پسنده...

البته بدی ما اینه فوری با یه دور آلبوم رو گوش کردن میخوایم نظر بدیم. من تا الان بیش از 10، 15 بار این آلبوم رو گوش کردم و نظرمو دارم میگم.

به طرفدارای محسن چاوشی عزیز تبریک میگم.

به امید انتشار هرچه زودتر آلبوم احسان...