من سربازم، این هفته از محل خدمتم که نزدیک 700 کیلومتر دورتر از خونه هست اومده بودم مرخصی، امروز هم برمیگردم. یکی از کسانی که فقط چاوشی رو بعنوان تنها خواننده‌ی حرفه ای ایران قبول داره (بین اونایی که سنتی نمیخونن). وقتی فهمیدم آلبوم 16 مهر منتشر میشه با خودم گفتم این یکی از بهترین هدیه‌هاییه که میشد بگیرم.
وقتی آلبوم رو خوردم (یعنی با تمام وجود گوش کردم!) سختی‌های خدمت واسم آسون شد. چون صدای چاوشی با مغزم بازی میکرد و بهم امید میداد. انقد این آلبوم رو دوس دارم که فکر نکنم تا مدتها از Playlistـم خارج بشه.
امروز برمیگردم محل خدمتم. تو اتوبوس، پاروی بی قایق...