چاوشی سبکش را پیدا کرده اما این هم مانع از تجربههای تازهاش نیست.
نمیخواهم این یادداشت یک یادداشت ستایشآمیز باشد، هرچند تا اینجا هم بیشتر در ستایش صبر و تداوم و ریسک است تا شخص محسن چاوشی. چاوشی از این بابت شایسته تحسین هرچه بیشتر است که به امضای شخصی خودش و به جایگاه و ارتقای مخاطبش احترام میگذارد هر چند همین احترام هم گاهی باعث انتقاد و شاید انحراف که نه، کمی افراط شود.
چاوشی سبکش را پیدا کرده اما این هم مانع از تجربههای تازهاش نیست. وقتی «پاروی بی قایق» منتشر شد همه درباره سبک کاریاش و اینکه آیا راک هست یا نه صحبت کردند اما توجه بیشترشان به آلبوم و فضای تنظیمهایش نشان داد که او،
چاوشی سبکش را پیدا کرده اما این هم مانع از تجربههای تازهاش نیست.
نمیخواهم این یادداشت یک یادداشت ستایشآمیز باشد، هرچند تا اینجا هم بیشتر در ستایش صبر و تداوم و ریسک است تا شخص محسن چاوشی. چاوشی از این بابت شایسته تحسین هرچه بیشتر است که به امضای شخصی خودش و به جایگاه و ارتقای مخاطبش احترام میگذارد هر چند همین احترام هم گاهی باعث انتقاد و شاید انحراف که نه، کمی افراط شود.
چاوشی سبکش را پیدا کرده اما این هم مانع از تجربههای تازهاش نیست. وقتی «پاروی بی قایق» منتشر شد همه درباره سبک کاریاش و اینکه آیا راک هست یا نه صحبت کردند اما توجه بیشترشان به آلبوم و فضای تنظیمهایش نشان داد که او،
.
فقط چاوشی