نکته ششم عجیب بیربط و خنده دار است. مقایسه مرتضی پاشایی با جاستین بیبر و سای خنده دار است و مقایسه اباذری با اسلاوی ژیژاک از آن خنده دارتر. جدای از نوع بیان دکتر اباذری که واقعا برای یک استاد دانشگاه تاسف آور است؛ مطالب ایشان از جنبه جامعه شناختی هم تحلیل ضعیفی است. چه طور حضور بالای مردم را در مراسم ختم پاشایی صرفا به سیاست زدایی از جامعه به وسیله موسیقی پاپ و ابتذال سلیقه مردم ارتباط دادند؟ بحث این نیست که آیا موتزارت مثال موسیقی عالی است یا خیر؛ بحث این است که آیا فردی که خودش موسیقی دان نیست و سطح استدلالش این است که میگوید من خودم موسیقی این خواننده را دادم به کارشناس موسیقی و آن کارشناس (که معلوم نیست خودش کیست) تشخیص داد که این موسیقی مبتذل است؛ در جایگاهی است که نسبت به موسیقی نظر کارشناسی بدهد؟ بنده به عنوان شخصی که پاشایی را نمیشناختم و علاقه اصلیم در موسیقی؛ موسیقی سنتی است؛ واقعا از نوع بیان و سطح پایین تحمل این استاد دانشگاه و استدلال های ضعیف ایشان متاسف شدم. متاسفانه متن شما و مثال های شما هم با مصداق دکتر اباذری و پاشایی به هیچ وجه نمیخواند و کاملا بیربط هستند.