امیر جان دوست عزیزم بتهوون قطعا نماد موسیقی پاپ نیست. ما درباره موسیقی پاپ خرف می زنیم دیگر اینجا. موسیقی پاپ در مفهوم فراگیر بودنش بی شک به فریدون فروغی و فرهاد خلاصه نمی شود؛ چه آنها هیچ وقت و الان هم پاپیلار نبودند. کسی که مایلز دیویس دوست دارد، مایلز دیویس دوست دارد. همین. من پاشایی دوست ندارم. خب ندارم. دلیلی بر بد بودن کار او نیست. موسیقی پاپ سلیقه ای است. خودت می دانی که خیلی پارامترها باعث می شود یک مخاطب از یک جنس صدا، یک نوع ملودی و یک جور تنظیم خوشش بیاید یا نه. به همین راحتی است موسیقی پاپ.
درباره حرف های عصبی آقای اباذری هم همین بس که می گوید دادم موزیکش را یک موزیسینی تحلیل کند. و موسیقی یعنی بتهوون. الان کجای دنیا همه بتهوون گوش می کنند. خود تو جز بتهوون چی گوش می کنی؟ اباذری معتقد است آنهای دیگر که تو گوش می کنی، مبتذل است و وای به ذائقه ات.ضمنا آقای اباذری تحلیل دوست موزیسینش را بدهد من حودم چاپش می کنم. خداقل اسمش را بگوید. هان؟