در طی این سالهایی که اخبار و نوشته های موسیقی ما رو دنبال می کنم، تا به حال نوشته ای با این عنوان غیرمنطقی نسبت به یک خواننده مطرح ندیده بودم، که بعضا اگر قرار باشد واقعا صدا و اجرای زنده بسیاری از آنها نقد شود نتیجه بسیار غم انگیز خواهد بود! ظاهرا رویکرد جدیدی به ویژه بعد از عدم شرکت برخی از خواننده ها و هنرمندان در جشن سالانه موسیقی ما در این سایت اتخاذ شده که تاسف آور است (بخوانید نظر بنده!)
من فقط به چند نکته اشاره می کنم. اول آن که جناب یزدانی مجموعه ای از کارها در سبک های پاپ، راک و پاپ راک دارند، کما این که در مصاحبه هایی که از ایشان خوانده ام هیچگاه خود را یک راکر معرفی نکرده اند و همیشه سبک خود را تلفیقی از تمامی این سبک ها دانسته اند. برای مثال ترانه شمال و ترانه نوستالژیک دیگر یغما گلرویی یعنی پیکان (که نویسنده این مطلب با ادبیاتی بسیار فنی و منتقدانه از آن به عنوان ماشین مشدی ممدلی یاد فرمودند) کاملا در سبک پاپ هستند. دوم اینکه یزدانی موسیقی راک غربی را به سبک شرقی و قابل درک تر برای مخاطبان ایرانی نزدیک تر کرده و مخاطبان بسیاری هم یافته است.
سوم: لطفا نمونه ای از ایدئولوژی های متصاد را ذکر بفرمایید!؟ به نظر من نویسنده این مطلب اصلا جهان و ایدئولوژی آثار این خواننده را نمیشناسد.
چهارم: چشم جناب، از این به بعد در معرفی مهمانان برنامه ها و کنسرت ها حتما نحوه عملکرد خوانندگان و راکرهای غربی را الگو قرار میدهند تا به استانداردها و ایدئولوژی صحیح این موسیقی نزدیک باشند!
و پنجم. نحوه اشاره شما به نحوه پوشش خانم فولادوند تاسف آور است.
و در نهایت، کاش نقد ارزشمند باشد و بتواند در پیشرفت کار هنرمند، یاری اش کند، هر نوشته ای نقد نیست، به خصوص مطلبی که نویسنده اش عمیقا آثار کسی را که از وی انتقاد می کند نشنیده و درک نکرده باشد