خوشحالم که سعيد شهروز دست به کار شده.

اين آهنگ البته فکر کنم صرفا يه دست گرميه براى کاراى بعد.

مشخصه که خيلى رو آهنگ کار نشده.

بعد از بهنام ابطحى و بهروز صفاريان و تا حدودى نيما نورمحمدى يه خرده از لحاظ تنظيم نگران کارهاى سعيدم.
دقت و سخت گيرى اى که بايد انجام ميشده انجام نشده.

سعيد شهروز با آلبوم بى خوابي و آلبوم هاى قبليش ثابت کرد که توانايى در آوردن هر نوع ملودى اى رو داره هم صداشو داره هم تکنيکشو و فقط کافيه يه نفر باشه که يه ملودى خوب بهش بده و يه نفر باشه که از صداى سعيد بهترين استفاده رو ببره و بهترين صدا رو بگيره و تنظيمش کنه.
من تو آلبوم بى خوابى کوچکترين فالشى نديدم چقدر اين آلبوم هماهنگ بود.
اولين آلبوم بعد از انقلاب که به جرات ميتونم بگم قطعه ى ضعيف که هيچ حتى قطعه ى متوسط هم نداشت و همگى عالى بودند
اما در مورد چند تک آهنگ بعد از آلبوم بى خوابى به نظر من باز کاراى خوبى وجود داشت مثل از لج تو و ستاره پوش و رفيق روز تنهايى.
اما کارايى مثل عاشقت ميشم و سوژه در حد سعيد نبودند.

به هر حال صدا که همون صداست و توانايى همون توانايى . سعيد مى تونه باز هم خوش بدرخشه با اين صدا و با اين تکنيک و مهمتر از همه با اين شخصيت.

اميدوارم ترانه ى بعدى سعيد از سروده هاى روزبه باشه.

اما تا يادم نرفته بگم ترانه سوژه انصافا خوب بود و بد نبود.