این اظهار نظر صرفا به احترام و حرمت خاطره سازی ها و خلوص و جاودانگی نوع نگاه و کلمات آقای صادقیه به موسیقی و مردم و شعر و زندگیه..اون هم در فاصله بین آلبوم های غیر مجاز تا دیگه مشکی نمی پوشم !! و الا که طی این چند ماه و یکی دو سال اخیر این قدر تک ترک های بی ارزش و مصرفی و سر هم بندی شده شنیدم که هیچ رمق و انگیزه ای برای محبوب ترین خواننده م (در زمینه پاپ ) ندارم ..

1) آقای صادقی لطفا یکبار به آلبوم وایسا دنیا یا یکی بود یکی نبود گوش کنید...دقت شما در انتخاب اون ترانه ها و ساخت اون ملودی ها رو ببینید...در عین سادگی و صمیمیت..این رضا صادقی این آلبوم و این روزها هیچ نسبتی با اون رضای صادقی نداره انگار..

آقای صادقی دقت کنید لطف و خواهشا به این کلمه ها : داشتم + فراموشت + می کردم + اما + باز + دوباره + دیدمت + تو + غم ها + غوطه ور شدن + چرا ؟!
و مقایسه کتید این صمیمیت و صداقت و سادگی که با تلفیق اون رییتم جادو کرد رو با این نوع ترکیب بندی مزخرف و پوچ و سطحی :
تو + از + بیرون + تماشایی + مثه + سامسونت +خالی ..
فاجعه نیست آیا رضای عزیز و دوستان مشکی پوش ؟!
می دونم عده ای الان حمله می کنند که هنرمند حق تغییر داره و نباید خودش رو تکرار کنه و ..
بله..موافقم..اما تغییر در جهت تکامل نوع نگاه و تفکر و موسیقی و زبان مورد نظر در مدبومی که حرفه ش هست ..نه تغییر در زمینه تخریب و نابود کردن خودش ...

2) هیچ کدوم از آهنگ ها دارای هارمونی درونی (غیر موسیقیایی ) نیستن جز آهنگ کلافه ..اون جا رنگ و بویی از رضای صادقی هست..شعر توسط خواننده که خودش آهنگ رو ساخته درک شده و نحوه ادا کلمه ها و حس پشتشون درست و متنساب با فضای نرانه و موسیقیه...جز این ترک بقیه ترانه ها انگار هیچ نسبتی با ملودی ها و خوانش خواننده ندارن ...
شخصا همیشه معتقد بودم رضای عزیز باید با بقیه همکاری کته در زمینه ترانه و آهنگسازی..اما نه با هر بقیه ای...این واضحه که خیلی از اسامی پشت جلد آلبوم در حد و شان همکاری برای یک آلبوم برای خواننده ای که محبوب ترین آهنگ پاپ دهه هشتاد موسیقی ایران (وایسا دنیا) رو داره نیستن ..آقای صادقی لطفا پشت اسامی قشنگی مثله معرفی کردن ستاره ها و جوان ها قایم نشیم...مخاطب حقش لذت بردن از نتیجه ی نهایی اثر شماست نه اذیت و آزار دیدن به خاطر تجربه کردن و ربسک کردن...هر چند که برای این نوع نگاه شما به معرفی چهره های جدید خیلی احترام قائلم..اما چه کنم که نفس هنر و موسیقی از تعارفات ما و علاقه های ما مهم تره !! البته استثنائاتی مثل آرون حسینی هم هستن..کاش چند نفر در اون حد هم معرفی کرده بودین..

3) تعداد زیادی از ترانه ها (نه همه ش ) غلط های واحش وزنی و تزکیبی دارن ...به شما قول می دم اگر این اراجیف رو خواننده ای غیر از رضا صادقی خونده بود همین کسانی که آلبوم رو و ترانه ها رو محشر می دونن یکبار هم گوش نمی دادن ..

4) از نوع انتخاب ترانه ها و وزن و ترکیبات هم که بگذریم ...یه چیز بدتر وجود داره و اونم نوع نگاه الان رضای صادقی به انتخاب ترانه هاست...مثال می زنم :
شعر بابک صحرایی که تعدادی کار خوب هم داره با خواننده های دیگه رو ببنید...قشنگ یه نگاه از بالا به پایین نصیحت وار و اخلاقی تو ترانه موج می زنه...آقا موسیقیه..آقا اگه حرف اجتماعی و عاشقانه و ..داریم اول موسیقیه بعد حرف...آقا شما وایسا دنیا و شیر خسته و آغوش تو و بیا بد شیم رو گوش بدین و این مزخرف رو هم گوش بدین ... اون کارها قابل احترام بود چون خواننده و ترانه سرا (که اتفاقا یکی هم بودن!!) خودشون رو هم سطح با مخاطب می دیدن نه آقا بالا سر که بهش بگن جوون این جور باش این حور...قوی باش..دنیا برا توئه که باور کنی خودتو...اینارو شبکه های صدا و سیما روزی هزار بار در مزخرفات روانشناسی (روان پریشی ) خودشون می گن و همه فحششون می دن !!

یا کلن ترانه های مهرزاد امیر خانی که به نظر مزخرفه محضه و هیج ارزش ادبی و موسیقیایی نداره..منهای یه تعداد از کارهایی که با مرتضی پاشایی داشت...اون هم به خاطر رییتم و حس صدای پاشایی بود نه نفس ترانه ها ...

من خواهش می کنم یه کپی از شعرایی مثله بی خداحافظی و خوب و بد و ...به آقای صادقی برسونید...ببینن از چه نوع ترانه هایی به چه اراجیف سطحی و مزخرفی رسیدن ..

5)آقای رضا صادقی عزیز و دوستان مشکی پوش و مشکی دوست و ...بین ساده گویی و سطحی گویی مرز باریکی هست...و این آلبوم شدیدا سطحی و خام و شلخته س...صدای رضا صادقی رو حذف کنید و یکبار فقط ترانه ها رو بخونید لطقا !!

6) آلبوم یک جاهایی یک " آن هایی " داره و اونم به خاطر یکی شدن رضا با کلمه ها و موسیقیه...و نکته همین جاست : دروغ گویی !!
متاسفم و شرمندم و غمگینم که دارم به رضا صادقی می گم دروغ گو اما می گم چون براش ارزش قائل بودم و هستم...چون حرمت داره..چون این مگسای دور شیرینی نمی ذارن صداهای سالم برسه و فقط ویز ویز می کنن ...

آقای رضا صادقی عزیز...
جنوبی عزیز...
ایرانی عزیز..
رضا صادقی با صداقت و صمیمیت و سادگیش اوج گرفت و امروز با این دروغ گویی سقوط کرد (حداقل در ذهن من) ...سقوطی که مدت هاست علائمش معلوم بود و دیگه نمایانه نمایانه !!
"دروغ گویی یعنی گفتن و خوندن از چیزی که یک حس شخصی و درد شخصی پشتش نیست "
آقای صادقی لازم نیست از "سیگار " بگید وقتی این قدر مصنوعیه..از "عشق " بگید..از وصل بگید..چه کاریه تو روزایی که خدا رو شکر غرق در عشق و لحظه های خوب هستید از لحظه های زجر دوری و فراق(اون هم به این شدت سطحی ) بگید...
دوستان آهنگ عاشقتم از آلبوم همین رو گوش کنید ... به همون میزان که خواننده با تمام وجودش میگه "عاشقتم مثه رنگ دعا .." در این یکی دو سال از چیزهایی گفته و خونده که هیچ نزدیکی باهاشون نداره...
"دروغ ینی نشون دادن چیزی که نه هستیم و نه می تونیم درکش کنیم و بنابراین نمی تونیم بهش عینیت ببخشیم و بسازیمش برای کسی "
باور نمی کنید ؟ یکبار آهنگ نرو رو گوش کنید..
بگذریم..
نمی دونم برای خودم متاسف و غمگین باشم یا رضای عزیز...فک کنم برای خودم !!
خلاصه کنم و خلاص : ... یه چیزی یه جوری یه جایی کمه و اون " خود خود رضا صادقیه " ..

ممنون از دوستانی که بی غرض حرفای بی مرض من رو می خونن و به جای تهمت زدن و فحش دادن گفت و گو می کنند ...

سپاس ...