با اینکه رفقا به زیبایی و با مستندات تمام جواب تمت و اکمل رو دادند من میخواستم یه اشاراتی به برخی نظرات بکنم مخصوصا ان نظراتی که باعث شد غرور ملی ام جریحه دار بشه واقعا امروز فهمیدم بی سوادی بیداد میکنه و سطح مطالعه اسف باره دوست عزیزی که فرمودند عشق دوم کجا وصیت کجا احتمالا در شرایط مناسب روحی و جسمی قرار ندارند و احتمالا عبارت کلام فاخر تاحالا به گوششون نخورده
من از اعماق قلبم ناراحت شدم چون ان فرد انقدر ... که ترانه ی دم دستی که صرفا با غلیان حسادت های زنانه یک ترنه سرا نسبت به... نوشته را با کلامی که از یک فهم عمیق از یک ایدیلوزی و از یک اگاهی میاد مقایسه میکنن متاسفم ...جدا از همه این بزن بهادری ها چه هدفی جز بروز عقده هایی که سالهاست انباشته شه دنبال میکنید |
ناگفته پیداست روزبه ی دنیای این روزای من با روزبه پاییز تنهایی کیلومترها فاصله داره و به زور و کوشش و تقلا این جملات سر هم بندی شده که شما ترانه می نامید رو بدست خواننده محبوب شما رسوندن البته اگه ایشون منظورم پسر ایرج خواجه امیری هست اگه یکم فهم ادبی اندکی داشتند درک می کردند که استفاده از این کلام ضعیف و صرفا استفاده ابزاری از ترانه سرا چه ضربه مهلکی بهشون میزنه من پدر کشتگی با ایشون ندارم و از کارهای خوبش دفاع میکنم اونهم نه با توهین و تحقیر که با منطق اما پاییز تنهایی به هیج عنوان موفق نیست
در ادامه چند نمونه از اشعار تکراری این البوم رو براتون میارم پیشاپیش از محسن چاوشی عزیزم شخص شخیص حسین صفا حسین غیاثی خارق العاده و رفقا و چاوشیست های جان عذر میخوام که دارم ترانه های بی تکرار البوم پارو رو با چی(واقعا چی؟؟؟؟ترانه ؟)مقایسه میکنم
ضمنا یاداور میشم اصل نقد بر واکاوی ایرادات و نمود اون به هنرمند در جهت اصلاحش هست وگرنه من کارای خوب معدود و لحظات ادک دلچسبی هم با این البوم داشتم بعد از چند ده بار گوش دادن تمام اون مثل ترک تنهایی که تنها ترک قابل دفاع البومه
روزبه
بیادتم من آروم جونم
بذار تو این حسرتم بمونم
بیادتم من ای مهربونم

بیادتم من آروم جونم
بذار تو این حسرتم بمونم
بیادتم من ای مهربونم ( من سوم ابتدایی همچین ترانه هایی میتونستم بگم)
و حسین می فر ماید
یادم بده کاری کنم جوری بهم عادت کنی
که زیر چتر گریه هام احساس امنیت کنی
یادم بده کاری کنم بی وقفه با من سر کنی
من شعر بنویسم برات تو شعرامو از بر کنی
کاشکی به گوشت می رسید دارم چه رنجی می برم
بپا غرورم نشکنه من از تو دل نازک ترم
من بی تو چیزی نیستم ، من بی تو اصلا” نیستم
شاید کسی که عمریه ، دنبالشی من نیستم(این برای ترانه های همه فهم که فرهنگ کوچه بازاری و عامه میپسنده که حتا همین ها چقدر ظرفیت های ملودیک و عجیبی دارند)

روزبه

و هنوز تو قلب منی / من ازت رها نشدم
مگه می شه که من یه نفس / بگیرمت از وجود خودم ؟

مگه می شه به هم نرسیم ؟ / من از این فکر خسته شدم
مگه می شه نباشی و من / ادامه ندم به عذاب خودم ؟

عذاب خودم ...

تو همونی که نبودن با تو یک نفس / توی هر لحظه هراس منه
سر عشق تو به مرگ خودم راضی شدم / آخه این مردن رها شدنه0 باید خدمتتون عرض کنم این اصلا شعر نیست ترانه هم نیست نثر ادبی هم نیست فقط در یه اسمس رایج میشه تلقیش کرد خنده داره به این کلام بگی ترانه بعد خواننده اون رو با خواننده ی وصیت مقایسه کنی )
و حسین می فرماید

بارون میومد پس داد زدم من پشت درم
خمیازه ی باد آهسته گذشت از پشت سرم
در وا نشده بیدار شدم بارون میومد
گفتم نکنه فردا شده و من بی خبرم
بارون میومد پس داد زدم کی پشت دره
بیدار شدی گفتی نکنه خوابم نبره
سیل از توی قاب اومد تو اتاق در وا شده بود
ما غرق شدیم از بس که اتاق دریا شده بود
(اگر اجرای ماورایی محسن رو از این قطعه شنیده باشید که مطمعنا زیاد شنیدید ریتم اهنگ تند و پر تلاطم میشه این جاست که فیلم نامه حسین صفا که من اعتقاد دارم این اهنگ خواب یک فیلم سینمایی است با فراز و فرود های خودش و کی بشه یک خواننده ای بیاد و همچین اهنگهایی تولید کنه بقول خودمانی عمراااااا
در این تکه از ترانه شاعر پشت سر هم زاویه دید رو تغیر میده از وحشت صدای باد میگه از دلواپسیش از خوابی که دیده بعد از بیدار شدن تصاویر بی نهایت دلچسب سیل از توی قاب اومدن بیرون و... در اینجا یه لایه بیشتر فرو میرم فلسفه اون صدای موج که در تنظیم مشنویم همین هست این افکار مثل موج های سهمگینی عاشق رو در هم میکوبه و نا امید و نابود در دریا میکشه و "غرقش میکنه"
واقعا که افرین به این شاهکار و هوش و ظرافت و واقعا خدا رو شکر که هم عصر و هوادار و همچین کسایی هستم که با شعور من بازی نمی کنند و عاشق منند

روزبه
عاشق باشی دلت همیشه غرق یک آشوبه که / برای قلبت حسش انقدر خوبه که ازش نمی شه بگذری
عاشق باشی عذاب عشقت هم به جونت می خری / بره بمونه پای این یک باوری ازش نمی گذری

حسین می فرماید
گلو خلوت ترین پس کوچه ی بن بست
سرم سرکش ترین فواره ی میدون
یه فنجون قهوه تو غمگین ترین کافه
یه عابر تو خیابونای سرگردون
چشامو بستمو وا کردمو دیدم
یکی از بال ِ بستم آسمون ساخته
یکی دفتر شده افتاده رو سینم
یکی از استخونام نردبون ساخته
سرم چندتا کتاب ِ رنگ و رو رفته
یه بالون با طناب ِ از گلو پاره
به اعدامی که اُمیدش به دنیا نیست
ولی دنیا براش جذابیت داره
نه دنیا از سرم خیلی زیادی بود
نه پیشونی نوشتم بود کم باشم
بهر تقدیر شکلک در نیاوردم
فقط میخواستم شکل خودم باشم

روزبه
ز تو برام خاطره موند از من یه دیوونگی
این حق ما بوده از تمام این زندگی

از تو برام خاطره موند از من یه دیوونگی
این حق ما بوده از تمام این زندگی

چه روزایی که دلگیرم چه روزایی که آشفتم
اگه می بینی آرومم چون این درد رو پذیرفتم

یه حس غربتی دارم که از هر جمعی بی زارم
کنار هر کسی باشم همین تنهایی رو دارم

حسین می فر ماید
خیال میکردم برای پیشونیم
یه خونه ی کوچیک رو شونه هات داری
چه بی دلیل چه زود بهونه گیر شدی
چقد دلیل واسه بهونه هات داری
آهای فرصت کم آهای راه زیاد
یه عمر فاصله بود از تو به این آغوش
بین منو تو هنوز یه ریز برف میاد
به دیدنم که میای لباس گرم بپوش
به دیدنم که میای برام گلاب بیار
که مزه مزه کنم نفس کشیدن ِ تو
برای تشنگیام یکم سراب بیار
که باز دوره کنم خیال ِ دیدن تو
بخاطر تو دلم با اینکه زود شکست
نه باز عاشق شد نه دوست پیدا کرد
نه پای درد دل ِ هرکی رسید نشست
نه سفره ی دلشو پیش ِ کسی وا کرد
به دیدنم که میای برام ستاره بیار
چراغ ِ اول این شبو تو روشن کن
بازم اگه حرفام حوصلتو سر برد
هنوز سحر نشده هوای رفتن کن
به دیدنم که میای برام گلاب بیار
که مزه مزه کنم نفس کشیدن تو
برای تشنگیام یکم سراب بیار
که باز دوره کنم خیال دیدن تو(که تفسیر برام گلاب بیار رو دوست عزیزمون حامد خواجه زاده در بالا اوردند و بنده تکرار مکرات نمی کنم در یک comment وای به حال انهایی که ...)

روزبه
همیشه ساده ی ساده به احساست گرفتارم
نه زیبایی ، نه رویایی ، ولی من دوستت دارم

همیشه انقدر مغرور ، نه آرومی ، نه بی تابی
نمی دونم برای من چرا انقدر جذابی ؟

جذابی ...

هیچکی نبوده که چیزی ازم نخواد
این حسو غیر تو هیچکی به من نداد

هر کی به من رسید بغض منو شکست
نه عاشقم شد و نه تو دلم نشست

هیچکی نبوده که چیزی ازم نخواد
این حسو غیر تو هیچکی به من نداد

هر کی به من رسید بغض منو شکست
نه عاشقم شد و نه تو دلم نشست

هیچکی نبوده که ...

من این حالیو که دارم به احساس تو مدیونم
یه چیزی تو وجودت هست که من دیوونه ی اونم

همیشه انقدر مغرور ، نه آرومی ، نه بی تابی
نمی دونم برای من چرا انقدر جذابی ؟

هیچکی نبوده که ...

هر کی به من رسید بغض منو شکست
نه عاشقم شد و نه تو دلم نشست

هیچکی نبوده که چیزی ازم نخواد
این حسو غیر تو هیچکی به من نداد

هر کی به من رسید بغض منو شکست
نه عاشقم شد و نه تو دلم نشست
(واقعا شرم میکنم در بلره ی همچین متنی توضیح بدم قضاوت رو به عهده ی خودتون میگذارم در صورت داشتن وجدان)

حسین می فرماید
مد پر از لباس تو میز پر از عکس توئه
هنوز تو اتاقمون میپلکن نشونه هات
وقتی که توی خلوتت منو مرور میکنی
یه قطره اشک ممکنه بشینه روی گونه هات
میپرم از خواب شبو لباسمو تن میکنم
چراغو روشن میکنم خونه رو پرسه میزنم
تا خود صبح با خودم همش کلنجار میرم
تا بلکه خوابم نبره نیای به خواب دیدنم
سعی نمیکنم تورو مجاب اون نادان کنم
از کجا معلوم که سرت از این شلوغ تر نشه
از کجا معلوم دل تو یه روز برام تنگ شه و
یجور بخوای بیای پیشم که هیشکی با خبر نشه
اینکه دوستم نداشتی برام اهمیت نداشت
فقط دلم میخواست یه روز تموم بشن بهونه هات
دلت که پر زد واسه من به در که چشم دوختی
بال ِ شکسته ی منو بدوز روی شونه هات
برام مهم نیست که دیگه صدای قلبم چی میگه
تو آخرش توجهی به خواهشم نمیکنی
فقط یکم کلافه ام یکم به هم ریخته ام
اما مهم نیست که دیگه نوازشم نمیکنی
سعی نمیکنم تورو مجاب اون نادان کنم
از کجا معلوم که سرت از این شلوغ تر نشه
از کجا معلوم دل تو یه روز برام تنگ شه و
یجور بخوای بیای پیشم که هیشکی با خبر نشه(خش صدای محسن ادر ابتدای این اهنگ اون رو برام از تمتم اهنگهایی که خونده متفاوت و قیمتی و دردانه میکنه..و)

روزبه

سلیم شم از دست می ری ، به بن بست می ری
دلتنگی هام تکرار می شه ، آوار می شه
با فکر تو هم خونه می شم ، دیوونه می شم

تسلیم شم از دست می ری ، به بن بست می ری
دلتنگی هام تکرار می شه ، آوار می شه
با فکر تو هم خونه می شم ، دیوونه می شم
این ترانه یک بیت خوب داشت(چیزی نگو از مقصدت تا من نرم دنبال تو
اما بگو وقتی بدم از کی بپرسم حالتو ؟)

روزبه خدا رو شکر تمام شد بقیه برای عشق چاوشی بازها

برای این گُل قرمز نماز مُرده بخوانید
مرا شمرده بخوانید برای خاکسپاری
تمام باغچه ها را به مادرم بسپارید
دو دانگه پیرهنم را دو پاره از کفنم را
به این دو چشم بدوزید سپس ملال تنم را
دو بال پر زدنم را در این کفن بگذارید
به همسر نگرانم به نقل قول بگویید
چه دوست داشتنی بود شما آهای شماها
شما که همسر خود را همیشه دوست ندارید
زیاد امید ندارم که از تپیدن قلبم
گلی دوباره بروید مگر بهار که سر شد
کنار سنگ مزارم دلی دوباره بکارید
کدام قله کدام موج منی که اینهمه کوهم
از این جهان به ستوهم من از شکار نکردن
شما از اینکه شکارم نبوده اید شکارید
دو دانگه پیرهنم را دو پاره از کفنم را
به این دو چشم بدوزید سپس ملال تنم را
دو بال پر زدنم را در این کفن بگذارید

افسوس بود و جز افسوس چیزی به شب نمی تابید
هرچشمه ای که می خشکید از چشم ما می افتاد
از روزگار دلگیرم ای کاش رنج آخر داشت
یوسف اگه برادر داشت کی توی چاه می افتاد
دل چشمه بود و می جوشید وقتی خدا واسه ی مردم
هر روز یک کوزه رو میشکست از تیکه هاش دل می ساخت
از تیکه تیکه ی قلبم هی کوزه ساخت اما حیف
هی هرشب واسه من ِ تنها از خون و خاک گِل می ساخت
بکار و بچین بچین و ببخش
زمین خدا برای همست
ببین و نترس نترس و بگو
خدای تا ابد خدای همست
تا چشم کار می کرد و تا اعتماد می کردم
چشمم به هرچی که می دید
بی اعتماد تر می شد
معجون دردمندی از سردرد و دردسر بودم
با هر مسکن ِ تازه دردم زیادتر می شد
خشکیده تر شدم ای ماه
عکست توی کدوم چشمست
اینجا که هرچی می بینم دالون ِ تنگ و تاریکه..
اینجا که هرچی می گردم راهی به سرپناهی نیست
روح بزرگ من دیدی دنیا چقدر کوچیکه..
بکار و بچین بچین و ببخش
زمین خدا برای همست
ببین و نترس نترس و بگو
خدای تا ابد خدای همست
بکار و بچین بچین و ببخش
زمین خدا برای همست
ببین و نترس نترس و بگو
خدای تا ابد خدای همست