خطاب به دوستانی که میان راجع به فروش آلبوم ها تو برهه های زمانی مختلف نظر میدن و طبق نظر خودشون قضاوت میکنن و نتیجه گیری میکنن!
با توجه به اطلاعات برخی دوستان فکر کنم سنشون اون اندازه ای هست که اون زمان رو یادشون بیاد.
درسته اون موقع سایتی برای دانلود نبود اما آیا شرکت های پخش مثل امروز به این گستردگی بودن؟!
اون موقع مردم برای خرید یه آلبوم موسیقی ساعت ها در باجه ها صف میکشیدن!! آخرشم خیلیاشون اورژینال گیرشون نمیومد!!
امروز خواننده ها آلبوم میدن فردا صبحش همه سوپر مارکت ها آلبوم اورژینال رو برای فروش آوردن!!
شب ریلیز آلبوم پیامک دسته جمعیش ارسال میشه! منتها همون طرفداری که تو فضای مجازی واسه خواننده محبوبش کولاک میکنه به جای اینکه بره آلبوم رو بخره میره از سوپرمارکتی آمار آلبوم رو میگیره و بعدش میره دنبال دانلود! مغازه ها فقط اطلاع رسانی میکنن :|
آیا از روی نوار کاست نمیشه تکثیر کرد؟! آیا اون موقع تکثیری وجود نداشت؟
من خودم اون موقع ها وقتی کاست میخریدم چیزی جز کپی گیرم نمیومد! شاید باورتون نشه ولی من نسخه اورژینال آلبوم هایی مثل غزلک , مسافر , دهاتی و نقره داغ رو پیارسال تونستم بخرم!!
خیلی بی انصافیه اگه فروش میلیونی آلبوم هایی مثل دعاتی و غزلک رو پای نبودن سایت های دانلود و عدم کپی و اینجور مسائل بزاریم.
بیاید منطقی باشیم، اگه دلیل فروش آلبوم هایی مثل دهاتی و غزلک و و اما عشق و بنیامین 85 به خاطر نبود سی دی و دانلود و این چیزا بود که اون موقع همه آلبوما باید کف فروششون 1 میلیون می بود!!
10 سال دیگه همین سی دی هم از بورس میفته و یه چیز دیگه جاشو میگیره! حتما اونوقت میاید میگید کپی کردن سی دی خیلی سخت تر از این بود! به همین خاطره که فروش کمتر شده! اینا همش بهونه و مرهمه. چرا؟ چون الان سروصدای خواننده ها و طرفداراشون بیشتر شده اما فروش چی . . .؟!
یه موضوعی هست به اسم فرهنگ استفاده از دانلود و خرید آلبوم... این دوتا هیچ وقت جایگزین هم نمیشن... اگه من طرفدار و حامی باشم حتما آلبوم خوب رو خریداری میکنم(حتی اگه از روی کنجکاوی عجولانه یا علاقه اون رو دانلود کرده باشم) پس برای فروش، فرقی نمیکنه یه آلبوم تو سال 79 منتشر بشه یا تو سال 94 . تازه الان که تبلیغات بیشتره، درصد نسل جوان (که قاعدتا بیشتر پیگیر موسیقی هستن) بیشتره باید فروش هم بیشتر باشه اما کیفیت کارها و سلیقه مخاطب ها ضعیف شده که همین باعث کم کاریه خیلی از هنرمندان هم شده(درست برعکس خیلیا که توی این فضا پرکار و پرطرفدار شدن!!)
پ.ن "دانلود و خرید هیچ وقت جایگزین هم نمیشن"
محمد حاتم پور (مدیر موسسه آوای فروهر) تو مصاحبش با روزنامه صبا گفته:
"تیراژ آلبوم ما (نگاه محسن یگانه) 200 هزار نسخه بوده که 150 هزار نسخه از آلبوم را به صورت نقدی فروخته‌ایم و بقیه را به صورت امانی از طریق شرکت‌‌های پخش به مراکز فروش سپرده‌ایم..... در بیب‌تیونز بیش از 6 هزار نفر این آلبوم را از طریق این سایت خرید نکرده‌اند!"
کل تیراژ آلبوم رگ خواب هم 550 هزارنسخه بود!
بین خواننده های مطرح فقط فرزاد فرزین رو دیدم که خیلی شفاف و شجاعانه خودش تیراژ آلبوم هاش رو اعلام کرده! شانس 400 هزار اگه اشتباه نکنم، شلیک 400 هزار، شخصی 300 هزار! (مصاحبش با همین سایت)
با مقایسه ی همین آمارا و ومحبوبیت خواننده ها حدودی میشه سطح فروش بقیه آلبوما رو حدس زد.
بخواید یا نخواید! خوشتون بیاد یا خوشتون نیاد الان تیراژ آلبوم های خواننده های پرطرفدار پاپ درهمین حد و حدوده! حالا یکم بیشتر یا کمتر! از ده سال پیش هم روند فروش روند کاملا نزولی‌یی بوده و هست!
همین محسن چاوشی که دوستان چپ و راست بحثش رو پیش میکشن بیشترین فروشش تو آلبوم هاش رو ، آلبوم یه شاخه نیلوفرش داشته که مال7 سال پیشه!!! و کل تیراژش یک میلیون نسخه بوده! (نه فروشش!) از پرچم سفید و ژاکت که توی بازار کاملا شکست خوردن بگذریم دیگه!
با توجه به آمارهای فروش یعنی امثال چاوشی و یگانه با این همه بروبیا و سروصدا و طرفدار، نتونستن 1 یا 2 میلیون طرفدار ثابت که همه جوره قبولشون داشته باشن و پشتشون باشن واسه خودشون جور کنن که خیالشون بابت کـــــف فـــــروش 1 میلیون نسخه واسه همه آلبوماشون راحت باشه؟! (حالا فرقی نمیکنه واسه یه شاخه نیلوفر باشه یا واسه ژاکت! واسه رگ خواب باشه یا واسه حباب!)___اینترنت پرسرعت رو ولش کنید اصلا! اینترنت پرسرعت تاثیرش روی من مخاطب عادیه، نه روی طرفدار سفت و سخت که انقد ادعا داره! که اگه داشت باید کلا همین دو مثقال فروش رو هم میبوسیم میذاشتیم کنار! دانلود کردن که ربطی به خریدن نداره که! الان 90% کسایی که آلبوما رو میخرن دانلودشون هم میکنن!
من ده ها نفر دیدم که در ظاهر از طرفدارای همین مثلا پرطرفدارترین ها هستن؛ تو این چند سال اخیر من پنج تا آلبوم اورژینال از این خواننده ها خریدم ولی اینا روهمدیگه دوتا آلبوم نخریدن!! بعد وقتی ازشون پرسیدم چطور شد که از این خواننده خوشتون اومد؟ یا گفتن تو فلان مهمونی دیدم همه اینو گوش میدن منم گفتم خب حتما مُده و کلاس داره و منم طرفدارش شدم! یا اینکه گفتن دیدم هرجا میرم همه به فلان آهنگش میگن هیت منم گفتم به به هیته!
در ضمن اون موقع شادمهر و شهروز و آریان و اصفهانی و اعتمادی و. . . شاهکار کردن که اون آلبوم ها رو تو اون شرایط و با اون مقدار نوآوری (ملودی، صدا، خوندن، ترانه ها، تنظیم) و با اون سختگیری های عجیب و غریب ساختن و فروش بالا کاملا شایستشون بود! در وصف خوب بودن اون آهنگ ها همین بس که هنوزم که هنوزه آهنگاشون با شور و اشتیاق گوش داده میشن .
ببینید دوستان، اصلا مهم نیست که اگه شادمهر برگرده آیا آلبومش باز 10 میلیون میفروشه یا نه! مهم اینه که اگه بیاد بدون تردید پتانسیلشو داره که بازار موسیقی رو دوباره زنده کنه! همونطور که خودش به وجود اوردش! چه از لحاظ میزان هوادار واقعی که میشه روی حمایتشون حساب کرد و چه از لحاظ سطح موزیکش!
همون سال های 86 و 87 کارهای چاوشی و یگانه و خواجه امیری و فرزین رو از اون سال به بعد در نظر بگیرید، کار های شادمهرم در نظر بگیر؛ با هم مقایسشون کنید زمین تا آسمون فاصله دارن! فکر کنید شادمهر آلبوم تقدیر و سبب و آلبوم طرفدار رو توی ایران میداد! اونوقت در مورد دلایل کم شدن فروش نمیگفتید بیشترش تقصیر دانلود و کپی و گرونیه؛ بلکه میگفتید ضعف موزیسین ها و خواننده های دیگس!!!
=====
یکی از دوستان صاحب نظر تو این سایت گفتن که "اون موقع تا این حد تنوع و کثرت تو موسیقی ایران وجود نداشت و کلا چند نفر بودن که کل مخاطبارو کشونده بودن سمت خودشون! بنابراین به هیچ عنوان آمار فروش اون سالها رو نمیشه با زمان حاضر مقایسه کرد! قطعا الان جذب مخاطب سخت تر شده و فروش بالای آلبومای موسیقی هم به این سادگیا مقدور نیست."
من دوتا سوال دارم، آیا الان خواننده های شاخص و پولساز و به تعداد انگشتای دست میرسن؟! در صورتی که خواننده های شاخص و پولساز و پرطرفدار دهه هفتاد بر خلاف تصورتون اصلا کم نیستن! شادمهر، سعید شهروز، گروه آریان، خشایار اعتمادی، زنده یاد ناصر عبدالهی، علیرضا عصار، محمد اصفهانی، مانی رهنما و . . .
یعنی رقابت با ناصر عبدالهی و سعید شهروز و شادمهر آسون تر از رقابت با امثال ستاره های امروزی بوده؟!
تازه اینا داخلی هان!!! نکته مهم و پنهان اینجاس که اون موقع خواننده های مقیم خارج تو اوج بودن و از امروز خیلی فعالیتشون بیشتر بود! شما یه نگاه به فول آرشیو این اسطوره ها بندازی کامل قضیه دستت میاد! رقابت با داخلی ها یه طرف، رقابت با اون اسطوره ها یه طرف! متاسفانه ما فقط از یه جهت و با دید بسته به قضیه نگاه میکنیم!
+++++
حرف آخر؛
از سال 78 تا الان خیلی چیزا تغییر کردن ولی عاملی که بیشترین تغییر رو کرده مـــــخـــــاطبیـــــن و طـــــرفـــــدارای موزیکمون هستن!! به قول استاد کوروش یغمایی که توی یکی از مصاحبه هاشون گفتن: "به باورمن تا هنگامی که تبلیغات گسترده و مـــــــــــــــــخـــــــــــــــاطــــــــــبـــــــــان نـــــــــــــاآگـــــــــــــــــاه از این روند حمایت می کنند و تا مراجع مربوطه هم فکری برای این فاجعه فرهنگی بنیان برانداز نکنند راهنمایی ها و آگاهی های من هم سود واثر بنیادی نخواهد داشت..."