اولش که یادداشت دکتر یداللهی راجع به ضد زرد خوندم جالب اومد به نظدم اما این جلسه ی نقد باعث شد که دیگه هیچ جور نتونم حسن نیت این دوستانو باور کنم.و الان به نظرم یه پوشش میرسه براز کوبیدن و پس زدن کسایی که بودنشون باز میل دوستان نیست!
چرا هرکی از راه میرسه روزبه بمانیو نقد میکنه؟تو همون جلسه ی ضد زرد دو تا ترانه ی دیکه هم نقد شدن ولی اولین نقدی که منتشر میشه و طبعا بیشتر به چشم میاد نقد سختگیرانه و ظالمانه ی روزبه بمانیه.و کسیم نباید حرفی بزنه چون این نقد به اسم تشویق به نقد پذیری بوده
گیرم که بغض بده.چرا اصلا بغض؟چرا سال دردو که از بهترین های مونا برزوییه انتخاب کردین و از روزبه بمانی ترانه ی بغض که به قول خودتون در حد اسمش نیست و به خاطر خوانندگی احسان خواجه امیری واسه ماه عسل کلی حرف پشتشه؟واقعا این درسته که بیاین یه کار متوسطو کنار یه کار قوی بذارین و بعد ادعای حسن نیت کنین؟اگه سال درد به خاطر جدید بودنش انتخاب شده از کارهای آقای بمانی هم اشتباهو میذاشتین برای نقد.اگه کار قدیمی میخواستین انتخاب کنین مثل زمونه ی دکتر یداللهی،قهوه ی قجریو نقد میکردین.اصلا میتونستین حرفی بزنین راجع بهش؟
کی گفته هر کی اسمش بزرگه باید اینجوری نقدش کرد؟قبلنم گفتم واقعا این نقد ظالمانست.قرار نیست یک نفر همه ی کارهاش تو یه حد باشه.این که روزبه بمانی انتظار ما رو بالا برده درست،ولی قرار نیست اینجوری اشکال بتراشیم براش.ااین دیگه بالا بودن انتظار نیست.نگار که بخوایم با نقد عجیب و مته به خشخاش گذاشتن بابت ترانه های فوق العادش مجازاتش کنیم