سلام خدمت همه دوستان و همچنین استاد ارجمند وگرامی آقای افشین یدالهی.
مورد اول اینه که به دور از باور هست که جناب آقای ید الهی چنین نقدی رو انجام داده باشه و من هنوز این موضوع رو باور نکردم.من احتمال یک درصد میدم که شاید اشتباهی پیش اومده.
مورد دوم نقد ترانه بسیار سطحی و اشتباه جز دو نکته که اونم تناقض شدید قسمت اول ترانه با قسمت دوم بود که اشتباه روزبه بمانی کاملا آشکار هست و اون هم به احتمال زیاد به خاطر فضای آهنگسازی هست که عجیبه که چطور روزبه که این پروسه رو تو قسمت اول به زیبایی هر چه تمام تر پشت سر گذاشته به یک باره چنین اشتباهی رو انجام میده و ترانه رو بر اساس ملودی بدون در نظر گرفتن فضای قبلی کار و داستانی رو که در پیش گرفته مینوسیه.البته نمیشه تمام تقصیر رو به گردن روزبه انداخت به آهنگسازی اثر توسط استاد مهرداد نصرتی توجه کنید.فضای اولیه کار و شروع کار ترانه و موسیقی تمام و کمال در اختیار و کنار هم هستن و چقدر زیبا کار انجام میشه.بعد از تمام شدن verse1 نوبت به نوازندگی و intro کار میرسه.موسیقی که در این قسمت نوشته میشه باز هم تکرار قسمت قبلی و همون نیاز و تنهایی رو با توجه به وکال و ملودی کار توضیح میده.و به یک باره بعد از اینهمه نیاز تنهایی و مصیبت و غرق بودن در دریای آتش و ناله کمانچه و ویولون فضای ملودی عوض میشه بدون هیچ مقدمه ای.شما خودتون رو جای روزبه بمانی بزارید و ببنید توی یک همچین فضایی چی میتونید بنویسید.من نمیخوام اشتباه روزبه رو توجیه کنم اما اگر توجه کنید میبینید که اشتباه اول توسط آهنگساز انجام شده و ترانه سرا دنباله رو اون بوده.تعجب من از اینه که فردی به بزرگی مهرداد نصرتی چطور یک همچین کاری رو انجام داده.بعد از قسمت اول آهنگ اینچنین مثبت نگری در کار اون هم در زمان 1:50 اینقدر زود بدون هیچ مقدمه ای واقعا عجیبه.بهتره بگیم اگر هم مهرداد نصرتی از نوشتن اثر به این صورت قصد و منظوری داشته ولی روزبه نتونسته باهاش کنار بیاد و کارو به انجام بروسونه.در هر صورت هر دو مقصر اصلی هستن.(اگه یادتون باشه آهنگ سازش توی اینتروی اولش حدو 1 دقیقه طول میکشه و بین کار باز هم این اتفاق می افته و همه چیز سر جای خودش هست)ولی در این کار اینطور نیست.که البته اینم میتونه به مدت زمان کم اثر ربط پیدا کنه.ولی باز هم هیچ چیز قابل توجیه نیست.این مهمترین دلیلی هست که این آهنگ رو به یک باره بعد از موفقیت قسمت اول میتونم بگم حتی نابود میکنه البته از دید دوستانی که نگاهی عمیقی به کار دارن.
قسمت دوم نقد هم که خوب نقد شده مصرع (تو که چه نباشی چه باشی باهامی)که همونطور که گفته شد طرف مقابل در این اثر خداوند است و به کار بردن این مصرع اشتباه است!!که البته این هم میتونه به خاطر اشتباهی که تو قسمت اول در مورد اون گفتیم باشه چون روزبه در verse2 فقط کلام رو واسه همراهی کردن و توضیح دادن اثر نوشته.
اما باقی مطالب در مورد نقد اثر به نظر من جالب نبود.شما در مورد تکرار قافیه و تعبیر ها گفتین.یعنی شما هیچ کدومتون تکرار تو کارتون نیست.همه میدونم که نمیشه از این تکرار ها فرار کرد.نه شماها بلکه بزرگان ترانه این مرز بوم هم در گیر این تکرار ها بودن و هستن.
و در مورد مقایسه این اثر با تیراژ های ابتدایی برنامه ماه عسل هم خودتون تصمیم بگیرین درسته یا نه.
ولی در کل روزبه بمانی جادوگر کلمات و تعبیر ها هست(به اهنگ شکنجه گر داریوش اقبالی نگاهی بکنید.بشینید بدون در نظر گرفتن اهنگ فقط ترانه رو بخونید واقعا محشره).با اثر بعدی که از استاد بمانی منتشر میشه خیلی زود این اشتباه فراموش میشه و باز هم جایگاهشو تو کارش تثبیت میکنه.برای همه دوستان و استادان گران قدر آرزوی موفقیت دارم.
سلام خدمت همه دوستان و همچنین استاد ارجمند وگرامی آقای افشین یدالهی.
مورد اول اینه که به دور از باور هست که جناب آقای ید الهی چنین نقدی رو انجام داده باشه و من هنوز این موضوع رو باور نکردم.من احتمال یک درصد میدم که شاید اشتباهی پیش اومده.
مورد دوم نقد ترانه بسیار سطحی و اشتباه جز دو نکته که اونم تناقض شدید قسمت اول ترانه با قسمت دوم بود که اشتباه روزبه بمانی کاملا آشکار هست و اون هم به احتمال زیاد به خاطر فضای آهنگسازی هست که عجیبه که چطور روزبه که این پروسه رو تو قسمت اول به زیبایی هر چه تمام تر پشت سر گذاشته به یک باره چنین اشتباهی رو انجام میده و ترانه رو بر اساس ملودی بدون در نظر گرفتن فضای قبلی کار و داستانی رو که در پیش گرفته مینوسیه.البته نمیشه تمام تقصیر رو به گردن روزبه انداخت به آهنگسازی اثر توسط استاد مهرداد نصرتی توجه کنید.فضای اولیه کار و شروع کار ترانه و موسیقی تمام و کمال در اختیار و کنار هم هستن و چقدر زیبا کار انجام میشه.بعد از تمام شدن verse1 نوبت به نوازندگی و intro کار میرسه.موسیقی که در این قسمت نوشته میشه باز هم تکرار قسمت قبلی و همون نیاز و تنهایی رو با توجه به وکال و ملودی کار توضیح میده.و به یک باره بعد از اینهمه نیاز تنهایی و مصیبت و غرق بودن در دریای آتش و ناله کمانچه و ویولون فضای ملودی عوض میشه بدون هیچ مقدمه ای.شما خودتون رو جای روزبه بمانی بزارید و ببنید توی یک همچین فضایی چی میتونید بنویسید.من نمیخوام اشتباه روزبه رو توجیه کنم اما اگر توجه کنید میبینید که اشتباه اول توسط آهنگساز انجام شده و ترانه سرا دنباله رو اون بوده.تعجب من از اینه که فردی به بزرگی مهرداد نصرتی چطور یک همچین کاری رو انجام داده.بعد از قسمت اول آهنگ اینچنین مثبت نگری در کار اون هم در زمان 1:50 اینقدر زود بدون هیچ مقدمه ای واقعا عجیبه.بهتره بگیم اگر هم مهرداد نصرتی از نوشتن اثر به این صورت قصد و منظوری داشته ولی روزبه نتونسته باهاش کنار بیاد و کارو به انجام بروسونه.در هر صورت هر دو مقصر اصلی هستن.(اگه یادتون باشه آهنگ سازش توی اینتروی اولش حدو 1 دقیقه طول میکشه و بین کار باز هم این اتفاق می افته و همه چیز سر جای خودش هست)ولی در این کار اینطور نیست.که البته اینم میتونه به مدت زمان کم اثر ربط پیدا کنه.ولی باز هم هیچ چیز قابل توجیه نیست.این مهمترین دلیلی هست که این آهنگ رو به یک باره بعد از موفقیت قسمت اول میتونم بگم حتی نابود میکنه البته از دید دوستانی که نگاهی عمیقی به کار دارن.
قسمت دوم نقد هم که خوب نقد شده مصرع (تو که چه نباشی چه باشی باهامی)که همونطور که گفته شد طرف مقابل در این اثر خداوند است و به کار بردن این مصرع اشتباه است!!که البته این هم میتونه به خاطر اشتباهی که تو قسمت اول در مورد اون گفتیم باشه چون روزبه در verse2 فقط کلام رو واسه همراهی کردن و توضیح دادن اثر نوشته.
اما باقی مطالب در مورد نقد اثر به نظر من جالب نبود.شما در مورد تکرار قافیه و تعبیر ها گفتین.یعنی شما هیچ کدومتون تکرار تو کارتون نیست.همه میدونم که نمیشه از این تکرار ها فرار کرد.نه شماها بلکه بزرگان ترانه این مرز بوم هم در گیر این تکرار ها بودن و هستن.
و در مورد مقایسه این اثر با تیراژ های ابتدایی برنامه ماه عسل هم خودتون تصمیم بگیرین درسته یا نه.
ولی در کل روزبه بمانی جادوگر کلمات و تعبیر ها هست(به اهنگ شکنجه گر داریوش اقبالی نگاهی بکنید.بشینید بدون در نظر گرفتن اهنگ فقط ترانه رو بخونید واقعا محشره).با اثر بعدی که از استاد بمانی منتشر میشه خیلی زود این اشتباه فراموش میشه و باز هم جایگاهشو تو کارش تثبیت میکنه.برای همه دوستان و استادان گران قدر آرزوی موفقیت دارم.