بنیامین در این آلبوم، مثل همیشه مدل خاص خواندن خودش را دارد: جملات کوتاه و ضربی که به هم متصل می شوند «تو یه ماهه نگاه به راه منو، نمی بینی نمی شنوی آه منو، نمیشه همیشه دلبخواه من و...»، تکرار ریتمیک کلمات که در حکم امضای بنیامین است و ادبیاتی آشنا برای نسل جوان؛ لجبازی های عاشقانه می کند، کل کل می کند «من برنامه های جدیدی دارم واست»، و بعد به سرعت پشیمان می شود