والله نمی نوشتی سنگین تر بودی این اعتراف نامه خودت و نسل ات بود که بله ما ترانه بد می نویسیم چون کودکی خوبی نداشتیم این هم شد دلیل . شهیار هم که طعم تلخ غربت و مشکلات مالی و دربدری را چشیده هم بیاید قصه های زندگیش را بگوید بعد عذر بخواهد که ببخشبد من ترانه بد نوشتم از شهیار کجا این گلایه ها راشنیده ای. عوامل بیرونی بر انسان موثر است ولی اصول و عقاید و خودسازی انسان مهم تر است ترانه های شما نشان می دهد اصلا درون و خلوتی ندارید ... از این گویا تر نمی شد کسی به عجز و ناتوانی خودش اعتراف کند