پرنده 2 از آلبوم گل بیتا 2
پرنده جون رازقی پرهاتو وا کن و برو، کسی تورو دوست نداره، هیچکس نمی خواد عشقتو؛ یکی دوروز که بگذره زمستون از راه که بیاد دوست داره آزادت کنه پرای رنگیت و می خواد؛ فکر می کنی بهار می آد آخه شنیدی اسمشو، تو شهر قصه اش نبودی، ندیدی سرنوشتشو؛ برای من برای تو تموم فصل ها پاییزه ، از آسمون چشممون بارون غربت می ریزه، ؛ برای من برای تو تموم فصل ها پاییزه، از آسمون چشممون بارون غربت می ریزه،
فکر می کنی بهار می آد آخه شنیدی اسمشو، تو شهر قصه اش نبودی ندیدی سرنوشتشو؛ تو شهر ما جای تو نیست جای کلاغای سیاس، تو عاشقی و ساده دل، اما زمونه بی وفاس؛ نه می شه گفت که چی بوده نه می شه فهمید چی می شه، عابرا لبخند می زنن اما تو مغزا آتیشه؛ برای من برای تو تموم فصل ها پاییزه، از رو درخت عمرمون برگای بودن می ریزه، برای من برای تو تموم فصل ها پاییزه، از رو درخت عمرمون برگای بودن می ریزه،
بچه ها می زنن تورو با تیرکمون و چوب و سنگ، پرت تو بازی می شکنه دنیا می شه زندون تنگ، تا اون درخت اونوری نمی تونی تنها بری، تنها تو می شی و خودت از غم غربت می میری، برای من برای تو،