من هم عاشق سفر هستم ، به دنبال کشف رازی جدید از هر جای کشورم ایران با مردم خونگرم و عاشقش که گاه و بی گاه خودشان هم نمیدانند دنبال چه هستند و اما این توصیف بسیار زیبا و قابل تآمل شما در مورد اقای (رحیمی) منو یاد همه ی کسانی انداخت که برای رشد و اعتلای فرهنگ این ملت تلاش کردن انداخت که متاسفانه بعضی از اونها فراموش شدن ، من از شما خانم خار کن تشکر میکنم که یاداور این شدین که هنوز هم هستند کسانی که این راه رو ادامه بدن و خاطره ی همه ی عزیزانمون رو زنده کنن ، بی نهایت از شما ممنونم .... بابت نوشتن این متن پر احساس
دست‌هایش. رگ‌های دست‌هایش رنگ نغمه‌هایش است. نجیب، مظلوم، پر از حرف‌ و داستان و متعهد به سرشت خود که زلال بودن است و دور ماندن از هیاهو و شهری شدن و هزار و یک آلودگی‌ای که با خود به همراه دارد. متعهد به سرشت خود است. عاشق است .
عاشق این که لحظه هایی خلق کند برای اعتلای فرهنگ این کشور که حتی بعد مرگش جاویدان باشد .
gh-mahmoudi.blogfa.com