خدایا شکرت به خاطر وجود شخصی که این دو سه ماه و بیشتر این دو روز بیشتر از هر موقعی به هر کسی با هر سلیقه‌ای از موسیقی ثابت کرد که خیلی به شعور طرفدارهاش احترام میگذاره… کسی که دوست داره طرفدارهاش نه فقط با ترانه بلکه با شعر و ادبیات کهن سرزمینش ارتباط برقرار کنه… کاری که سه سال پیش با آلبوم «من خود آن سیزدهم» شروع کرد… با «برقص آ» ادامش داد… با شهرزاد و تراک «همخواب» و شعر فوق‌العاده از وحشی بافقی… دیروز «قلاش» و امروز شاهکار شهریار «افسار»… خدای من ای خالق هنر شکرت به خاطر وجود محسن چاوشی… هر چی بگم کم گفتم… نه فقط یه طرفدار معمولی نه … یه طرفدار سرسخت و دوآتیشه شم… او برای من بی‌نظیره… حال بخواد یه روز کنسرت بگذاره یا نه… مهم نیست… مهم اینه که نیاز من از موسیقی تو ایران رو ارضا می کنه… من که سنم زیاد قد نمیده… اما میگن دهه هفتاد شادمهر این کار رو می کرده… اما حالا چاوشی بیشتر و به نظرم قوی تر از شادمهر… خدایا کمک کن بمونه و یه عده تنگ نظر باعث نشند از ایران بره… همینجا برای این مردم بخونه… اون برای ما یه نعمته…