احسنت.خوانندگی صرفا به وسعت صدا نیست.هنر خلق آثار روح انگیز و خاصه نه آهنگ های معمولی با شعرهای رنگ و رو رفته و دمده که هیچ خلاقیتی از هیچ نظر توشون نیست و بخاطر نعره کشیدن و حجم صدا پسوند فاخر رو بهش می چسبونن و مدام اینجا و اونجا جمع میشن و دور هم یه سری پزهای مسخره میدن و فقط ادعا و ادعا و ادعا در عین حال توخالی توخالی.گاها مصاحبه ها و عکس ها و ژست های دورهمیشونو و تیترهای دهن پرکن اما مسخره و پرمدعاشونو که می خونم و می بینم و میشوم از وهم دوستان خنده م میگیره.امثال محسن چاوشی و حسین صفا و افشین مقدم و علی رضا افکاری و بهروز صفاریان که فعالیت ناب هنری دارن سر سوزن اندازه ی این دوستان ادعاشون نمیشه.