سلام...
خب خوشحالم که سعید شهروز و خواننده های دیگه ی نسل اول بازم دارن کار می کنن.
اول اینو بگم من از آلبوم غزلک با سعید شهروز آشنا شدم و ترک های موندگاری مثل تقدس و طعنه...
بعدش آلبومای نقره داغ و جون منو جون شما و ترکهای فوق العاده ای مثل خواب و ستاره آلبومای خوبی بودن... بعدش آلبوما در حد متوسط بودن... در پسرم دیگه اون بداعت و خلاقیت وجود نداشت... اما یهو در سال 87 با بی خوابی، برای اولین باری که شنیدمش خواب از سرم پرید... از ترک اولش که شروع شد اصن یه حس دیگه داشتم... امید... بداعت... تلنگر... خلاقیت... همه چی داشت... به دوستم گفتم بیا گوش کن... هیچ ذهنیتی بهش ندادم... اولین ترکو که گذاشتم، هنوز چند ثانیه ازش نگذشته بود که یه نگاه معنی دار و تایید کننده ای بهم داشت... خب این یعنی موفقیت... غیر از دو ترک که می تونست بهتر باشه، یا اصن نباشه، بقیش واقعا فوق العاده بود...
حرفامو باور کن، تو باید جای من باشی، تبعیدی، نفس، چن سال از امشب بگذره، ما عاشق هم بودیم... و حتی ریمیکس و ترک لری...
همونطور که گفتم من از کارای قدیمی سعید شهروز باهش آشنا بودم تا الان... پس جزء طرفدارای قدیمیش به حساب میام...
به نظر من هر البوم باید با توجه به مقتضیات زمانش تولید بشه... اون موقع ترکای 6 و 8 با ارگ تو سلیقه ی ملت بود و خیلی هم مخاطب داشت و الان یه جور دیگه... حتی 6 و 8 تاشم تنظیم و حتی آهنگسازیش فرق کرده... واسه همین آلبوم بی خوابی یک آلبوم فوق العاده بود از نظر من... اصلا با هیچ اثر دیگه ای قابل مقایسه نیست...
تک ترکایی که با بهنام کریمی هم کار کرده بود سعید شهروز، خوب بود به نظرم... چون بهنام کریمی هم کارشو بلده... سلیقه شم خوبه... سلیقه ی مخاطب امروز رو هم می شناسه...
اما در مورد 79... ترانه هاش بد نبود... حتی بعضی جاها واقعا خوب بود... که البته زیاد این نوع ملودی ها به نظرم مناسبش نبود... نمی دونم یه چیزی نداشت یا کم داشت آلبوم... بعضی جاهاشم چون بیشتر ترکا رو ملودی بود، ترجیع بندش خیلی بد بود... تو همه ترجیع بنداش عشق و دوست داشتم و این جور چیزا بود... در حالی که ترانه باید خودش گویا باشه و نیاز نداشته باشه که من خود کلمه ی عشق رو به کار ببرم تا مخاطب بفهمه کار عاشقانه است... با توجه به ملودی صدای خوبی هم از خواننده گرفته نشده بود... صدا جز چند جا، تو بقیه ی جاها، زنگ دار بود... اینم به نظرم تقصیر ملودی بود... در حالی که تو بی خوابی همچین چیزی وجود نداشت... گفتم ترانه هاش خیلی جاها خوب بود و امضا دار بود... ولی اون اتفاقی که باید می افتاد واسش نیفتاد... نمی دونم شاید به صدای شهروز نزدیک نبود ترانه ها یا ملودی ها.... البته تو همن آلبوم ملودی خوب هم داشتیم ولی کم و کمرنگ بود...
من فک می کنم اگه مهدی یراحی وقت نداشت، می شد از بهنام کریمی یا علیرضا افکاری تو ملودی کمک گرفت...
به هر حال من فک می کنم اگه سعید شهروز زودتر دست به کار می شد، با همه ی افرادی که می خواست می تونست کار کنه... ولی خب بازم با توجه به زمان کمی که روش صرف شده آلبوم بدی نیست... ولی برگشت به عقب هست... چون همین الانش هم به نظر من بی خوابی 7-8 سال جلوتره از همه نظر... حالا اینکه با شرکت پخش خاطره ی بدی داریم یا آلبوم خوب پخش نشده، دلیل بر بدی آلبوم نیست... دلیل بد شانسیه