خسته نباشید به چاووشی و تبریک به هواداراش
همین اول بگم که بنده طرفدار قدیمی یگانه هستم! اینو گفتم که یه سری از عزیزان که تو فاز اکتشاف و شفاف سازی هستن دیگه به خودشون زحمت ندن :))
چندین بار آلبوم رو گوش دادم پس این حق رو به خودم میدم که نظر شخصیم رو بگم در موردش
اول از همه بگم که در مورد اشعار مولانا خودم رو در حدی نمیدونم که بخوام اصلا در موردشون نظر بدم! مولانا استاد بی بدیل شعر و عرفان بود! اگه خوشمون نیاد از ابیاتش مشکل قطعا از ماست! این از مولانای بزرگ
امیر بی گزند: همون بار اول منو گرفت این قطعه! از اذان اول گرفته تا اون نقطه آخر کار! وکال چاووشی عالیه و البته تنظیم خیلی خوبیم زده برا کار
دل من: اگه دوستان دوباره نیان رزومه صفاریان را یادآوری کنن باید بگم که تنظیم این کار خیلی بهتر از این میتونست باشه و نفراتی مثل کوشان و سیروان و آرون قطعا تو زمینه تنظیمای الکترونیک جلوتر از صفاریان هستن! با توجه به تنظیم محور بودن یه ملودی کاملا معمولی ساخته شده براش و در کل قطعه معمولی بود
چنگیز: اینجا برعکس قطعه قبل یه تنظیم خیلی خوب رو زده صفاریان! گیتار الکتریکش عالیه، در مورد شعرشم نظری نمیدم! ملودیشم کشش لازم رو داشت
این کیست این: تنظیمش خوب بود! در کل چیز خاصی نداشت
جنگ زده: این قطعه مال این آلبوم نبود! اصلا به فضای آلبوم نمیخورد و به نظر من وصله ناجوره
شیدایی: به نظر من مهم ترین نکته این کار نحوه ارائه این شعر در قالب یه قطعه موسیقی بوده که چاووشی خیلی هوشمندانه و خوب عمل کرده و به بهترین شکل کارو خونده! ضمن اینکه تنظیم کوشان حداد هم حرف نداره مخصوصا استارت کار! کلا دوست داشتم این قطعه رو
شاه مقصود: خیلی سعی کردم با این مدل ترانه های حسین صفا ارتباط برقرار کنم ولی واقعا نمیشه! تو اکثر قریب به اتفاق مواردی که خواسته به جای گفتن یه ترانه واقعی توان خودشو در استعارات و لایه بندی های عجیب و غریب برای شعر به رخ بکشه خود منو پس زده! به شکل خیلی نچسب از جنگل و نعره های شیر و دریا و مرغابی مرده میره میرسه به نذر ابوالفضل (ع)! چرا فضای کارو خراب میکنی آقای صفا؟!! چرا نمیذاری مخاطب حسشو بگیره؟! از این قطعه تنظیمشو به عنوان نقطه قوت انتخاب میکنم و همینطور گیتار الکتریکش که حدودا از دقیقه 5 شروع میشه و وحشتناک خوبه! شاید تنها دلیلی که باعث میشه بارها و بارها این کارو گوش بدم
پریشان: شروع قطعه خیلی خوبه و اون چند ثانیه اولش منو یاد یه قسمت از موسیقی متن سریال بازی تاج و تخت انداخت! فاز خوبی داشت کار! تنظیمشم خیلی خوب بود
شرمساری: این حسین صفارو دوست دارم! شعرش به معنای واقعی خوبه و از آرایه های ادبی هم به اندازه کافی و تو جای مناسب استفاده کرده! در کل نقطه قوت اصلی کار همین شعرش بود! تنظیمش میتونس بهتر باشه
آخرین اتوبوس: خیلی خاص بود! باید خیلی بیشتر گوش بدمش تا بتونم نظر بدم در موردش اما تنظیمش از ثانیه 57 تا 1:50 جدید و عجیبه! و بعدش تو 2:20 برگشت قطعه به روال عادی و آروم کردنش خیلی هنرمندانه انجام شده! فاز سنگینی داشت! حال کردم باهاش! کلا با چند بار گوش دادن احساس کردم سطح بالایی داره کار شاید بالاتر از موسیقی ایران
تریاق: شروعش خوبه ولی ترجیح میدم اون سمپل هایی که از صدای خودشه تو کار نباشه! وکال که شروع میشه انتظار میره که قراره کار خوبی بشنویم ولی خب اینجوری نیست! چون کاری که در ادامه میشنویم قطعا بهتر از خوبه! شعر استاد زمان مولانا که حرف نداره و وکال چاووشی هم تکمیل کننده این شعره! تنظیمشم خوب و مناسبه کاملا
متصل: معمولی! تو آلبوم نبود هیچ اتفاقی نمی افتاد
در کل میتونم بگم آلبوم موفقی بود و کارنامه چاووشی رو پربارتر کرد! قلبا خوشحالم که آلبوم خوبی تولید شده تو موسیقی کشورمون و همینطور خوشحالم برای هوادارای واقعی چاووشی
تا امروز پاروی بی قایق رو بهترین آلبوم چاووشی میدونم اما این آلبوم از اونم راک تر بود و اینکه بهتر از اون هست یا نه رو شاید 3 ماه دیگه بشه گفت