نميدونم در مورد اين آلبوم چه ميشه گفت... خيلي زيبا بود...
اذان اول امير بي گزند همه رو غافل گير كرد و چه زيبا پرستش خدا رو در اين ترك جاي داده بود
دل من . شيدايي . اين كيست اين و متصل هم شادي آلبوم رو بخوبي تامين كرده بودند ( اين كيست اين شباهت زيادي با ترك قراضه چين داشت .انتهاي متصل هم غافلگيري خيلي خوبي داشت ولي به نظرم اون نغمه هاي عربي براي بار دوم لازم نبود و بهتر بود با گيتار پايان مي يافت...)
.
چنگيز...چه قدر جا براي درك و فهم داره و چه ملودي سوزناكي ... و به نظر من جزو بهترين تنظيم هاي بهروز صفاريان بود
ترك هاي جنگ زده و شرمساري تماما محسن چاوشي رو به تصوير مي كشيدند به همين خاطر خيلي خوب به دل نشستند...
شاه مقصود هم تنظيم بي نظيري داشت با وجود اينكه ترك طولاني بود اما تنظيم ايجاد يكنواختي نمي كرد و مخاطب رو تا انتهاي اون با خودش مي كشوند...
پريشان يك نوآوري جديد در ملودي هاي محسن چاوشي بود و گيتار الكتريك هم بسيار زيبا نواخته شده بود اما اگر يك ساز سنتي مثل تار يا سه تار هم در اين آهنگ حاضر ميشدند به زيبايي اثر اضافه مي كردند
ترياق... پادزهري بود براي تمام آسيب هايي كه در اين اواخر به محسن زدند و چقدر با دل پر اين آهنگ رو خونده بود...ريورس اول كار هم جالب شده بود
و آخرين اتوبوس . راك ترين آهنگ آلبوم و سركش ترين ملودي و گيتار... چقدر همه چيز در اين آهنگ يا هم همخواني داشت . شعر آهنگ تنظيم سولو هاي گيتار و...
به هر حال همان آلبومي بود كه انتظار ميرفت
و خسته نباشيد جانانه ميگم به تيم امير بي گزند